బాలాజీ అర్చావతార విశేష దృశ్యార్చన 26

బాలాజీ అర్చావతార విశేష దృశ్యార్చన 26

( దృశ్యము 101 )

( వేంకటాచలం పైన ఓక చెట్టు నీడ )

( శ్రీనివాసుడు , బ్రహ్మ, విశ్వకర్మ ఉంటారు )

తొండమాన ---- ప్రభూ ! ఆలయమునంతయు తిరిగి చూసినారు కదా ? మీరు చెప్పినట్లే నిర్మింఫ జేసితిని !

శ్రీనివాస----- తొండమాను రాజా ! ఆలయ నిర్మాణమును యధోక్తముగా చేసి, నన్ను ఆనందింప జేసినావు ! కావున ఈ ఆలయము , ఆనంద నిలయము కాగలదు !!

బ్రహ్మ --- తథాస్తు !! జనకా ! నే నీ ఆలయమున రెండు దీపములను ప్రతిష్టింప బూనుకొన్నాను.కలి యుగాంతము వరకు, ఆ దీపముల ఉండవలయును. ఎప్పుడీ ఆలయ విమానము పడిపోవునో , దీపములు నశించును. అప్పటీ వరకు మీ అవతారము భూలోకమున ఉండ వలయునని నా అభిలాష !

శ్రీనివాస --- కుమారా ! అట్లే యగుగాక ! ఆలయ ప్రవేశము తరువాత, ద్వజారోహణతో మొదలయి, రథారోహణతో
నంత మగునట్టి, వాహన యుక్తమగు పూజ చేయుము !

బ్రహ్మ --- ఆజ్ఞా ప్రకారము అటులనే చేసెదను ! ( అని విశ్వకర్మతో ) విశ్వకర్మా ! స్వామివారికి విచిత్రమైన వాహనములను , దారు మయమగు ర్థమును చేయుము. అటులనే ఛత్ర చామరములను, వ్యజనములను సమకూర్చుము !

విశ్వకర్మ --- పరమేష్టీ ! ఎట్టి వాహనములను చేయవలయునో ఆనతీయుడు ?

బ్రహ్మ -- శేష ,హంస , సింహ, కల్పవృక్ష , సర్వ భూపాల , గరుడ , ఐరావత , నర , పల్లకీ , వాహనములు నిర్మింపుము ! అటులనే ఉత్సవ శ్రీనివాస మూర్తులు నాలుగు నిర్మింపుము.

విశ్వకర్మ --- ఆటులనే చేసెదను !

శ్రీనివాస --- తొండమాను రాజా ! బ్రహ్మ చేయబోవు ఉత్సవము సామాన్యమయినది కాదు ! అది బ్రహ్మోత్సవమే అగును !! కాని ----

విశ్వకర్మ ---- ప్రభూ ! సందేహ మెందులకు ?

తొండమాన ---స్వామీ ! విధాత తలపెట్టిన ఉత్సవము బ్రహ్మోత్సవ మగుటకు ఏమి చేయవలయును ?

శ్రీనివాస --- సర్వదేవ ,జనాకీర్ణమైన ఉత్సవమే , ఉత్సవమనుట చెల్లును ! కావున నీవు సర్వ దేశములకు భృత్యులను పంపి, అంగ , వంగ , కళింగ, సౌగంధ, కాశీ , విరాట ,కురు ,జాంగిల ,బర్బర ,పాండ్య ,చేది , మత్స్య , సింధు , దేశముల అధిపతులను, ప్రజలను, ఉత్సవమునకు, ఆహ్వానింపుము ! వచ్చినా వారి కోర్కెలు తీర్చెద ననుము !

తొండమాన ---ప్రభూ ! సత్వరము అటులనే చేసెదను !

శ్రీనివాస --- త్రిలింగ దేశమునకు అధిపతు లయిన నీవును, వసుధానుడును, గ్రామ , గ్రామములకు, చారులను పంపి, వేంకటాచలము పైన, నవ నిర్మిత ఆలయమందు , ఏడుకొండల వాడు, వేంకట రమణుడు, ఆలయ ప్రవేశము చేయుచున్నాడని, ఆ తరుణమున వచ్చి, కాన్కల నొసగి, కోర్కెలు పొంది, ఉత్సవమును తిలకించి, జన్మ సాఫల్యమును పొంద వలసినదని, చాటింపు వేయించుడు !

తొండమాన ---స్వామీ ! ఆజ్ఞా ప్రకారము అటులనే చేసెదను ! ఇక నాకు సెలవిండు ! ( అంటూ వెళ్లిపోతాడు )

విశ్వకర్మ --- ప్రభూ ! నేను మీ దివ్య వాహనములను , దారుమయ రథమును నిర్మించె దను ! నాకు అనుజ్ఞ నిండు ! ( అంటూ వెళ్లిపోతాడు )

బ్రహ్మ --- జనకా ! నేను కూడ ఉత్సవములకు తగిన ఏర్పాట్లు చేయవలయును కదా ?

శ్రీనివాస -- కుమారా ! అటుఅనే కానిమ్ము, పోయిరమ్ము !

( బ్రహ్మ వెళ్లిపోతాడు )

శ్రీనివాస - ఈ వేంకటాచలమును వదిలి అగస్త్యాశ్రమమునకు, మరలుటకు మనసొప్పకున్నది. అయినను పద్మావతి ఎదురు చూచు చుండును. ( అని తనలో తాను నవ్వుకొంటాడు ) ఏమది ! నేను కూడ గృహస్థుని వలె ఆలోచించుట ఏమి ?! గృహమా ? అచలమా ? ఇవేమియు సత్యము కాదు ! కర్తవ్యము ముఖ్యము. ఆ కర్తవ్యమును యీ వేంకటాచలమందే నిర్వర్తించ వలయును ! ( ఆలోచనలో పడి ) లక్ష్మి లేనిదే కార్య సిద్ధి కలుగుటెట్లు ? లక్ష్మిని యీ కొండకు రప్పించుటెట్లు ?

( అని స్వామి పుష్కరిణి వైపు వెళ్తాడు )

*********************

(దృశ్యము ౧౦౨ )

(స్వామి పుష్కరిణి )

( శ్రీనివాసుడు స్వామి పుష్కరిణి గట్టుపై , ఒంటరిగా కూర్చొని ఉంటాడు )

శ్రీనివాస --- ఈ స్వామి పుష్కరిణి,స్వామిత్వమును ప్రసాదింప గలదట ! నాకు కలిగించ గలదేమో చూసెదను గాక ! ( అని ధ్యానం చేస్తాడు ) ( పద్యం )

మారెడు చెట్ల కోన నడుమన్, సరసీరుహ మొండు, వే

యి రేకులిప్పారగ పూచె, నొండు, కర పద్మ గ్రహీత,

సువర్ణ పద్మయై, తీరిచె గొల్వు, దాన నొక దేవత, లక్ష్మీ రు

చిరాఖ్య, నా యమను, కోరి భజించెద మిష్ట సిద్ధికై !”


( స్వామి పుష్కరిణి నడుమ చిన్న తామర పువ్వు లేస్తుంది. క్రమ క్రమంగా పెద్దదయి, బంగారు రంగులో మెరిసిపోతూ, సరస్సంతా నిండి, విచ్చుకొంటుంది )

( ఆ పద్మం మధ్య ,పద్మాసనం వేసుకొని, రెండు చేతులలోను, తామర పువ్వులు పట్టుకొని, లక్ష్మీదేవి ఉంటుంది , చిరునవ్వుతో శ్రీనివాసుని చూస్తుంది )

( శ్రీనివాసునికి ఆమెను చూసి, సంతోషంతో ముఖం విప్పారుతుంది )

శ్రీనివాస --- లక్ష్మీ ! దేవీ ! నా శ్రీదేవీ !—

( అంటూ లేచి నిలబడతాడు. లక్ష్మి చిరునవ్వుతో పద్మం మీద, నిల్చుని, నెమ్మదిగా అడుగులు వేస్తూ, గట్టు దగ్గరకు, చేరుకొంటుంది. తన చేతిని అందిస్తుంది. శ్రీనివాసుడు ఆమె చేతిని పట్టుకొని గట్టుపైకి లాగుతాడు. )

( ఆతని కల కరిగి పోతుంది ! అతని చేతిలో, కపిలముని చేయి ఉంటుంది )

కపిల ---- శ్రీనివాసా ! ఏమి యీ పారవశ్యము !! స్వామి పుష్కరిణిలో మునిగి, బయటికి వస్తున్న నన్ను , చేయి అందుకొని బయటకు లాగితివేల ?

శ్రీనివాస – కపిల మునీ ! మీరన్నది నిజము ! నా నమస్కారములు అందుకొనుడు ! లక్ష్మీ కటాక్షమును కల యందు పొంది, ఆ పారవశ్యములో, ఆమె చెయ్యి అనుకొని మీ చెయ్యి పట్టుకొని, లాగితిని ! క్షమించండి !

కపిల --- శ్రీనివాసా ! నీ మనస్థితి నాకు అర్థమయినది ! ఆలయ ప్రవేశమునకు సమయము దగ్గరైనది ! లక్ష్మి వెంట రాక, ఆలయమును చేరుట, ఎటుల సాధ్యమగునని నీవు చింతించు చున్నావు.! అవునా ?

శ్రీనివాస –నిజము కపిల మునీ ! లక్ష్మి అనుసరించని, ఆలయ ప్రవేశము సాధ్యమెట్లగును ?

కపిల --- శ్రీనివాసా ! నీవు గృహమును చేరి, పద్మావతీ దేవి కడ, ఈ ప్రస్తావన చేసి, ఆమె సమ్మతితో, కరివీర పురమున కేగుము ! స్వయముగా వెడలి , లక్ష్మిని రమ్మనుము ! నీ వివాహ శుభలేఖను గరుడుని చేత పంపించితివి ! సూర్యుని పంపి, ఆమెను పెళ్లికి రప్పించితివి ! కాని, ఇప్పుడా విధమున చేసిన, ఆమె శాశ్వతముగా దూరము కాగలదు !

శ్రీనివాస – కపిలమునీ ! స్వయముగా వెళ్లి పిలుచుటకు, నాకు అభ్యంతరము లేదు ! కర్తవ్య నిర్వహణలో అభిమానమునకు తావు లేదు కదా ?

కపిల --- శ్రీనివాసా ! కర్తవ్యము నీకే గాని, లక్ష్మికి లేదని, నీ వెందుకు భావించ వలె ! ఆమె జనకుడైన భృగు మహర్షి తన వామ పాదమున నున్న కంటితో, ’ అక్షికుక్షి విద్య’ ద్వారా, ఆమెను జాగృత పరచి కర్తవ్య పరురాలిని చేసాడు ! ఆమె కోపము అందులో భాగమే !!

శ్రీనివాస –కపిలమునీ ! మరి ఏ సంఘటన ఆమెకు కోప కారణమైనది ?

కపిల--- తనకు సవతిని తెచ్చినందుకు కలదేమో మరి !!

శ్రీనివాస –కపిలమునీ ! మీకు తెలియని దేమిన్నది ! వేదవతికి నే నిచ్చిన మాట---

కపిల --- శ్రీనివాసా ! నేను ఈ క్షణమే ఆమె వద్దకు వెడలి, ఆమెను నీ కడ చేర్చుటకు సుముఖు రాలిని చేసెదను ! నీవు నీ పని చేయుము !

శ్రీనివాస – కపిల మునీ ! మీ ఆజ్ఞ శిరోధార్యము ! నేను కరివీర పురమున లక్ష్మిని సంధించెదను గాక !

**************