క్షీరగంగ

హారర్' నవల: నరేంద్ర తన ప్రక్కనే పెట్టుకొన్న ఇనుప మేకు గల కొరకంచుని తీసాడు. దానిని ముమ్మారు త్రిప్పాడు. మంచం క్రింద నుండి పొడుచుకొని వచ్చిన ఆ చేతులు రెండూ ఆగిపోయాయి! ఆ వెంటనే సన్నని ఏడుపు వినిపించింది. చేతులు వెనక్కి మరలి మంచం ప్రక్క యథాప్రకారంగా మారిపోయాయి!! నరేంద్ర తన ఆయుధాన్ని మళ్ళీ త్రిప్పాడు. “వద్దు, వద్దు, నన్ను హింసించ వద్దు!..” అంటూ సన్నని స్వరం గింజుకొంది. “చెప్పు నీ పేరేమిటి? ఎందుకిలా చేస్తున్నావు?” అని అడిగింది శరణ్య. “నేనే!” అన్న మాటలు వినబడ్డాయి! నేనే, అంటే మాకేలా తెలుస్తుందే అజ్ఞాత ప్రేతమా! నరేంద్రా! నీ ఆయుధాన్ని ప్రయోగించు, ఇది మాట్లాడేలా లేదు!” అని అడిగింది శరణ్య.భయంకరమైన గోళ్ళు గల చేతులు రెండూ, తన గొంతుక పిసికేయ్యకుండా నరేంద్ర కొరకంచు ధాటికి లొంగిపోయి ముడుచుకొని పోవడంతో ఆమెకి ధైర్యం వచ్చింది. “నా పేరు ‘మానసి! నీలాగే సినిమా నటిని అవుదామని ఆడిషన్’ కోసం పథిక్’ గెస్టు హౌసుకి వచ్చాను.” “అంటే ఆ హోటల్లో ఎప్పుడూ ఆడిషన్లు అవుతూ ఉంటాయా?”అడిగింది శరణ్య. “అబద్ధం! అలా బోర్డు పెట్టారు అంతే! అదంతా భూషణ్’ కుట్ర.” “అర్థమయింది, నువ్వు భూషణ్’ మాయ

హారర్' నవల: “నరేంద్రా! మణికంఠ స్వామి చెప్పిన పూటకూళ్ల సత్రం ఇదే! లోపలికి  వెళ్లి ఏదైనా గది చూసుకొందామా?” “అలాగే అక్కా!” అని జవాబిచ్చిన నరేంద్ర వంక ఆశ్చర్యంతో చూసింది శరణ్య. “నరేంద్రా! నన్ను ఏమని పిలిచావు? అక్కా అనా!” అని అడిగింది. “అవునక్కా!” ‘ఆంటీ’ అని పిలుస్తే నేను నీ సొంతం కాదని అందాలూ అనుకొంతాలు గదా?” అన్నాడు నరేంద్ర. ‘చిన్న పిల్లాడయినా ఎంత వివేకంతో మాట్లాడాడు!’ అనుకొంది శరణ్య. అయినా స్వామి చెప్పినట్లు వీడు ‘చిచ్చెర పిడుగే!’ అని సమాధాన పడింది. పథిక్’ గెస్టు హౌస్’ ద్వారం చిన్నదే అయినా లోపల విశాలంగా ఉంది! రిసెప్షన్లో తన పేరు చెప్పి, ఏదైనా రూము మూడు, నాలుగు రోజుల కోసం అడిగింది శరణ్య. “ఉన్నాయి మేడం! నాలుగో ఫ్లోరులో రూము నెంబరు 413 గది ఖాళీగానే ఉంది. ఎ.సి. కలర్’ టి.వి. , గీజరు, ఎటాచ్’ బాట్’రూము, టాయిలెట్, ముందు ద్రేస్సింగు లౌంజు, స్త్రీలకి ప్రత్యేకంగా ఉంది ! అద్దె కూడ చాల తక్కువే! కేవలం 1600 రూపాయలు” అంది రిసెప్షనిస్టు. “తానున్న పరిస్థితిలో ఇంత అద్దె ఎక్కువే!” అనుకొంది శరణ్య. ఆమెకి ఇదివరకు ఉండే చాల్ ’ గుర్తుకి వచ్చింది. దాని అద్దె నెలకి 800 రూపాయలు. ఇది రోజుకి 1600

హారర్' నవల: శరణ్యని ఆ జైలు లోని ప్లే స్కూలు నుంచి మరొక ప్రిజన్’ స్కూలుకి మార్చారు. ఎవరూ లేని అనాథ అయిన ఆమె జైలు అధికారులు పర్యవేక్షణ లోనే సంకెలలు లేని నిర్భంద జీవితం సాగించింది! బి.కాం. పూర్తి  చేసింది. యోగాలో శిక్షణ పొందింది, అభినయ కళ సహజంగానే పట్టుబడిన ఆమె జైలులోని ఎన్నో కార్య క్రమాలలో పాటలు పాడింది, నటించింది, నాట్యమూ  చేసింది. అది చూసిన ఒక ఫిలిం ప్రొడ్యూసరు ఆమెని ‘ముంబయి’ ఆహ్వానించాడు. శరణ్య ఆ విధంగా ముంబయి చేరింది. ఆహ్వానించిన నిర్మాత ఆమెకి కనిపించ లేదు! జూనియర్’ ఆర్టిస్టు సప్లయర్’ అయిన అవినాష్’టో ఆమెకి పరిచయం అయింది. చిన్న చిన్న వేషాలు వేస్తూ తన జీవన  శైలిని సినిమా రంగానికి మార్చుకొనే ప్రయత్నంలో నాటకీయంగా ‘ఆయా’ ఉద్యోగం చేయడానికి వచ్చింది. అదీ సంక్షిప్తంగా శరణ్య కథ! ఆమెకి తన తల్లి తండ్రులు ఎలా ఉంటారో కూడ తెలియదు! తల్లి ఫోటో ‘పాతది’ జైలు అధికారులు చూపించగా చూసింది. ..తన తల్లి కథని అక్కడ ‘ఇన్’మేట్లు’ చెప్పగా వింది. అంతే! *** శరణ్య నరేంద్ర నడుస్తూ నిర్మానుష్యమైన ఆ గుహని దాటారు! అ దార్ ఎక్కడకి వెళ్తుందో తెలియదు! ఏం చేయాలో అంతకన్నా తెలియదు!! అయినా సరే, అజ్ఞాత శక్

హారర్' నవల: తన కళ్ళ ముందే మంచం నిల్చొని, దానిక్రింద నేల చీలిపోయి, ఏర్పాటయిన సొరంగ ద్వారం చూస్తూ చాలసేపటికి గాని తేరుకోలేక పోయింది శరణ్య. “ఏం జరుగుతోంది?!’ శరణ్యకి అర్థం కాలేదు . ‘తను నరేంద్రని రక్షించమని ప్రార్థన చేసింది. దేవుడో మరేదైనా మానవాతీత శక్తో వాడికి బలాన్ని ఇచ్చి రక్షించింది. తన అవసరాన్ని కూడ తీర్చింది.కాని ఈ సొరంగ మార్గం ఎందుకు తెరచింది?’ పారిపొమ్మని చెప్పడానికా? పారి పోవడం దేనికి?’ కాసేపు తర్కించాక పారిపోవడం దేనికో శరణ్యకి అర్థం అయింది. రాఖీ, జాకీలు ఉత్తనే కూర్చోరు! నరేంద్ర కిడ్నాప్’ కథ అల్లి, వాడి విడుదల కోసం తానూ మూడు లక్షల రూపాయలు ‘రేన్సామ్’ డిమాండ్’ చేసిందని చెప్తారు. పనాహ్’కంపెనీ ప్రకటన, ఆ ఇంటర్వ్యూ అన్నీ కల్పితం గనుక తన మాటలు ఎవరూ నమ్మరు.అత్యాచారం చేసింది తనేనని, అడ్డు పడితే కనుగ్రుడ్లు పీకేసిందని కూడా చెప్తారు. ఆ నేరాలన్నీ తన మీద ఆరోపించి పోలీసుల దగ్గర ‘ఎఫ్.ఐ.ఆర్’ వ్రాయిస్తారు.అసలు ఈ పాటికే కంప్లయింట్’ ఇచ్చారేమో! అందుకే ఈ సొరంగ మార్గం తెరచుకొందేమో! ఇప్పుడేమి చేయాలి? ఒంటరిగా పారిపోవాలా లేక నరేంద్రని కూడ తీసుకొని పోవాలా? నరేంద్రని వదిలేసి వెళ్తే వ

హారర్' నవల :    బాధతో కెవ్వున అరిచి నరేంద్రని తోసేసింది శరణ్య. ఆమె ముక్కు నుండి ధారాపాతంగా రక్తం కారుతోంది. నరేంద్ర నోటి నిండా, పళ్ళ మీదుగా రక్తం కారుతోంది! ‘ఏమిటిది, ఏమయింది వీడికి? అప్పుడే పిచ్చి ఎక్కిందా? చివ్వున లేచి. మందుల అరా లోంచి దూది, బేండేజి తీసి ఆ రక్తాన్ని తుడిచేసింది. ఆశ్చర్యం! రక్తం అదృశ్యమయింది! ఆమె ముక్కు మీద గాయం ఆనవాలు కూడ లేదు!! ఆమె పోగొట్టుకొన్నది కేవలం పుట్టుక తోనే వచ్చి, ఆమెని వేధిస్తున్న ముక్కుపైన వడ్లగింజ, అదే ఉసిరికాయ పరిమాణం లోని గుండ్రని ముక్కు అగ్రభాగం మాత్రమే!!! శరణ్య తన కళ్ళని తనే నమ్మలేక పోయింది. ఎలాంటి కాస్మటిక్’ సర్జరీ లేకుండానే తన సమస్య తీరిపోయింది. అది నరేంద్ర చేసాడు అంటే నమ్మశక్యం కావడం లేదు! తను వాడి క్షేమం కోసం దేవుణ్ణి ప్రార్థించింది, ఆ దేవుడో లేక దెయ్యమో వాడి ద్వారానే తన సమస్య తీర్చింది! అంటే ఏమిటర్థం, ఏమిటీ ఆశ్చర్యం?? నరేంద్ర ఏమీ తెలియనట్లు తిరిగి సోఫా మీద పడుకొని ఉన్నాడు. శరణ్య వాణి వంక చూసింది. ‘నరెంద్రేనా ఇంత  పని చేసింది? ఇలా చేసాడంటే అతనిని ఎదో మానవాతీత శక్తి ఆవహించి ఉంటుంది! దీనిని బట్టి చూస్తే, మర్నాడు జరగ బోయే అత్

హారర్' నవల: నిద్రలో కూడా అదిరిపడి లేస్తూ, దుఃఖిస్తున్న కుర్రాడిని చూసి, అవినాష్'కి ఫోన్’చెయ్యాలని శరణ్య తన మొబైల్’ తీసి దానిని ‘అన్’లాక్’ చేసింది. అన్’లాక్’ చేయగానే, ‘ఇన్’సర్ట్’ సిం’ అనే సందేశం వచ్చింది.శరణ్య ఆశ్చర్యంతో ఫోను తెరచి చూసింది అందులో ‘సిమ్’ కనబడలేదు! తనకి తెలియకుండానే తన ఫోను నుండి ‘సిమ్’ తీస్సిన వాళ్ల చాకచక్యాన్ని  మెచ్చుకోకుండా ఉండలేక పోయింది. ఇప్పుడేమి చేయాలి? తనకి ఫోను రాదు, తను మరొకరికి ఫోను చెయ్యలేదు. ఇంకో ‘సిమ్’ వేసేదాకా! ఎవరి  సహాయాన్ని అయినా ఎలా అర్థించడం?’ దిక్కు లేని వారికి దేవుడే దిక్కు అని అంటారు! ఆ మాటే నిజమైతే తనకి, తనతో పాటు ఈ పసివాడికి, దేవుడు గాని మరేదైనా అలౌకిక శక్తులే సహాయం చెయ్యాలి! అంత వరకు ఈ పసివాడి గురించి సమాచారం ఏదైనా దొరుకుతుందేమో అన్వేషించాలి!’ ఆ ఆలోచన రావడంతో ఆ పసివాడికి సంబంధించిన వివరాలేవైనా తెలుస్తాయన్న ఉద్దేశంతో ఆ ఇంటి లోని ఆణువణువూ వెతికింది ఆమె. డైరీలు, ఉత్తరాలు, ఫోటో ఆల్బంలు, చిరునామా కార్డులు, బేంకు ఎకౌంట్’ బుక్కులు, ఏ.టి.ఎం. స్లిప్పులు ఏవీ కనబడ లేదు! కాని ఒక కెమెరా కనబడింది. ఆనందంతో ఆమె ఆ కెమెరాని ఆన్’ చేసింది. బేటరీ-లో అన

హారర్' నవల:  శరణ్య ‘పనాహ్’ నుండి బయటపడి రోడ్డు మీదకి రాగానే అక్కడ తన కోసం నిరీక్షిస్తున్న ‘అవినాష్’ని చూసి ఆశ్చర్యపోయింది! ”అవినాష్’ నువ్వేంటి ఇక్కడ?” అని అడగకుండా ఉండలేక పోయింది. అవినాష్’ ఆమె మాటలని పట్టించుకోకుండా “ముందు ఈ సంగతి చెప్పు. నీకు జాబ్’ దొరికిందా లేదా?” అని ప్రశ్నించాడు. “దొరికింది, కాని ఇక్కడకి వచ్చినట్లు నీకెలా తెలిసింది?” అని అడిగింది. “శరణ్యా ! ప్రేమించే హృదయాలకి చెవులుంటాయి తెలుసా? మనసులో అనుకొన్నవి వినబడతాయి” శరణ్య సిగ్గు పడింది. “జాబ్’ దొరికింది అవినాష్! ఎల్లుండే బయలుదేరి వెళ్లాలి.ఎక్కడకి వెళ్తున్నదీ ఎవరికీ చెప్పకూడదు! తిరిగి మూడు నెలల తరువాతే నీకు కనిపించేది”అంటూ చెక్కుని చూపించింది. “ఇది లోకల్’ చెక్కు శరణ్యా! ఎల్లుండి లోపల క్రెడిట్’ కూడా అయిపోతుంది. “అన్నాడు. “అవును, అందుకే ఒప్పుకొన్నాను.”  “ఇంతకీ ఎక్కడకి వెళ్తున్నావు?” ”నాకే తెలియదు, నా మోబైలుకి మెసేజి ఇస్తారట!” “పోనీ ఏం పని చేయాలో తెలుసా?” “ఒక అందమైన కుర్రాడికి అన్ని పనులూ చేసి పెట్టాలి.” అంది శరణ్య కొంటెగా. “అందమైన కుర్రాడికా? అన్ని పనులూ అంటే?”

హారర్' నవల ఆ రోజు సంకటహర చతుర్థి. రోమన్’ కేలండరు ప్రకారం తేది 13.04.2010 . ముంబాయి మహానగరం లోని ‘చెంబూర్లో ‘ ప్రసిద్ది చెందిన ‘షాపర్’స్టాప్’మాల్’ ప్రక్కనున్న పదేడు అనస్తుల ఆఫీసు కాంప్లెక్సులో ఒక చిన్న ఆఫీసులో ఇంటర్వ్యూ జరుగుతోంది. ఆ ఆఫీసు కాంప్లెక్సు పేరు ‘శరణ్య’ పదిహేడవ అంతస్తు లోని ఆ ఆఫీసు పేరు ‘పనాహ్! ఉదయం వార్తా పత్రికలో పెట్టి పంపిణీ చేసిన , ఆ పనాహ్’ వారి కర పత్రం ‘శరణ్య’ దృష్టిని విశ్వ్షంగా  ఆకర్షించింది...దానికి మొదటి కారణం ఆ సైటు పేరు, తన పేరు ఒకటే కావడం! రెండవది మూడు నెలల పనికి మూడు లక్షల రూపాయల ఆఫర్! సరిగ్గా మూడు లక్షల రూపాయల కోసమే తాను ఎంతో కాలం నుండి కలలు కంటోంది. ఆ డబ్బు, ‘గుండ్రంగా’ ‘ఉసిరికాయ లాగ’ ముక్కు చివరన పుట్టుకతోనే ఏర్పడిన ’వడ్లగింజ’ లాంటి అవకరాన్ని ఆపరేషన్’ ద్వారా తొలగించుకోవడానికి. ముక్కు  చివరన ఉండే ఆ వడ్లగింజ శరణ్య సౌందర్యానికి మచ్చలాంటిది! అది సరి చేస్తే చాలు ‘సినిమాలో హీరోయిన్’గా తీసుకోవడానికి ఎవరికీ ఎలాంటి అభ్యంతరాలు ఉండవని చెప్పాడు అవినాష్. అతను ‘అష్ట వినాయక్’ ఫిలిం కంపెనీ అసోసియేట్’ డైరక్టరు, జూనియర్’ ఆర్టిస్టు సప్లయరు.అవినాష్’ మాటల ప్రక