బాలాజీ అర్చావతార విశేష దృశ్యార్చన 27
( దృశ్యము 103 )
( అగస్త్యుని ఆశ్రమము )
( అగస్త్య ముని ధ్యానంలో ఉంటాడు . శ్రీనివాసుడు దిగులుగా కూర్చొని ఉంటాడు. పద్మావతి అతనికి దగ్గరగా వెళ్తుంది )
పద్మావతి --- ప్రభూ ! వేంకటాచలము పైన, మా పినతండ్రి కట్టించిన ఆనంద నిలయము చూసిన వెనుక, మీరు ఆనందముతో తిరిగి వత్తురని తలచితిని ! కాని ఇలా పుట్టెడు దిగులుతో, మరలి వచ్చుట , నాకు మతి తప్పిస్తున్నది ! స్వామీ , యీ మనోవ్యధకు కారణమేమి ?
( ప్రవేశం వకుళా మాత )
వకుళ --- నాయనా ! శ్రీనివాసా ! ఏమిటి నీ వ్యధ ?
( శ్రీనివాసుడు మాట్లాడడు )
పద్మావతి--- అగస్త్య మునీంద్రా ! నాధుడు నాతో తన మనోవ్యధ పంచుకొనుటకు ఇచ్చగింపకున్నాడు ! మీరైన దానిని తెలుసుకొని -----
వకుళ--- అవును మహర్షీ ! కుమారుని మనోవ్యధను తెలుసుకోండి !
( అగస్త్యుడు శ్రీనివాసుని వంక తేరిపార చూస్తాడు )
అగస్త్య --- శ్రీనివాసా ! ఆలయమును చూసావు కదా ?
శ్రీనివాస--- చూసాను మునీంద్రా !
అగస్త్య --- ఆలయము నీవు కోరినట్లు , రెండు గోపురములతో , మూడు ప్రాకారములతో , సప్త ద్వారములతో, ధ్వజ స్తంభముతో , నిర్మింప బడినదా ?
శ్రీనివాస --- అవును మునీంద్రా ! ఆస్థాన యాగ మండపముల తోను, వస్త్ర , మాల్య ,కర్పూరాది ద్రవ్యము లుంచుటకు గృహములతోను , ధన ధాన్య, తైల , ఘృత, భవనములతోను, భక్ష్య , భోజ్య ,భూషణ శాలల తోను, కూడి కడు రమ్యముగా నున్నది !
అగస్త్య --- శ్రీనివాసా ! ఆలయ నిర్మాణములో లోపములు లేనట్లే కదా ?
శ్రీనివాస --- లేవు మునీంద్రా ?
అగస్త్య --- ఆలయ ప్రవేశమునకు జరుగబోవు ఏర్పాట్లలో ఏమైన లోపములు గలవా ?
శ్రీనివాస--- వాటిని స్వయముగా బ్రహ్మ , విశ్వకర్మ, తొండమానుడు చూచుచున్నారు . అందువలన లోపములు ఉండుటకు తావు లేదు !
అగస్త్య --- అటులయిన శ్రీనివాసా , లోపము ఎక్కడ నున్నది ?
శ్రీనివాస-- మునీంద్రా ! లోపము ఆలయ నిర్మాణములో గాని, ప్రవేశమునకు జరగబోవు ఏర్పాట్లలో గాని లేవు
అగస్త్య --- మరి ఎక్కడ నున్నది ?
పద్మావతి--- స్వామీ ! లోపము లెందున్నవి ?
వకుళ --- శ్రీనివాసా ! లోపము ఎచ్చట. ఎవరి యందున్నది ?
శ్రీనివాస --- తల్లీ ! ప్రవేశించు వారి యుందున్నది !
పద్మావతి --- స్వామీ ! ప్రవేశించు వారెవ్వరు , మీరు , నేను ఇరువురమే కదా ?
శ్రీనివాస--- అవును దేవీ !
పద్మావతి --- మీ యందున్న మీ రిట్లు మధన పడెడి వారు కాదు ! కనుక, నా యందే యున్నది! ( అగస్త్యునితో , దుఃఖిస్తూ ) మునీంద్రా ! ఆ లోపమేదో మీరే తెలుసుకొని , నేనేమి చేయవలయునో , తేల్చి చెప్పుడు !
అగస్త్య--- పుత్రీ ! పద్మావతీ ! నీవు కాస్త నెమ్మదించుము తల్లీ ! శ్రీనివాసా ! -- ఆలయ ప్రవేశార్హత -- నీకు, పద్మావతీ దేవికి కాక , మరెవరికైన కలదా ?
శ్రీనివాస --- మునీంద్రా ! శ్రీలక్ష్మికి ప్రవేశార్హత లేదందురా ?
అగస్త్య --- అర్థమయినది శ్రీనివాసా ! నీ మనో వ్యథకు కారణము తెలిసినది. పుత్రీ , పద్మావతీ ! నీకు కూడ విషయము తెలిసినట్లే కదా ?
పద్మావతి-- తెలిసినది మునీంద్రా ! నాధుని మనోవ్యధ తెలిసినది ! శ్రీ మహా లక్ష్మికి ప్రవేశార్హత లేదనుటకు నే నెవరను మహర్షీ ? నేనామె వెన్నంటి రావలసిన దాననే గాని , ఒంటరిగా ప్రవేశించుదానను కాదు గదా ?
శ్రీనివాస ----- ఏమంటివి పద్మావతీ ! నీవు శ్రీలక్ష్మిని వెన్నంటి రావలసిన దానవా ? ---నిజమా ?
పద్మావతి --- అవును ప్రభూ ! నిజమే ! -- ముందుగా శ్రీలక్ష్మి , తరువాతనే నేను , నేనామెకి సౌహార్ద్రత నిండిన చెల్లెలినే గాని . మాత్సర్యము మూట కట్టుకొన్న సవతిని కాను , కాలేను ! నా పెళ్లిరోజు వచ్చి , మిమ్ములను తన స్వహస్తములతో పెళ్లికుమారునిగా అలంకరించి, నా సరసన నిల్చోపెట్టి , నన్ను ఆశీర్వదించి వెళ్లినది ! నే నామె ఔదార్యము నెట్లు మరచి పోగలను ? రేపు ఆలయ ప్రవేశమునకు, ముందుగా ఆమె, తరువాతనే నేను ,-- మీ వెనువెంట వచ్చెడు వారము ! స్వామీ ! మీరామెను స్వయముగా వెడలి తోడ్కొని రండు ! నా మాటగ కూడా రమ్మనమని ఆమెను ప్రార్థింపుడు !
శ్రీనివాస --- దేవీ ! లక్ష్మిని తెమ్మని చెప్పి, నా మనసున పాలు పోసావు ! ( అని వకుళతో ) తల్లీ మీ అభిప్రాయ మేమి ?
వకుళ --- నాయనా ! లక్ష్మి లేని ఆలయ ప్రవేశము , ఊహించుటకు కూడ వీలు కాకున్నది ! దానికై నీవు పడిన వ్యధ సమంజసమే ! పద్మావతి కూడ నీవు పడిన మనోవ్య్ధధని నేర్పుగా బయటికి లాగి, దానిని నెరవేర్చు ఉపాయము చెప్పినది ! శ్రీమహా లక్ష్మి ,పద్మావతి దేవి వంటి, కోడళ్లను పొందినందుకు, నేనీనాడు గర్విస్తున్నాను ! --నీవు వెంటనే వెళ్లి , నా పెద్ద కోడలిని తీసుకొని రా !!
శ్రీనివాస -- తల్లీ ! నీ ఆజ్ఞను సత్వరము నెరవేర్చెదను !
******************
( దృశ్యము 103 )
( అగస్త్యుని ఆశ్రమము )
( అగస్త్య ముని ధ్యానంలో ఉంటాడు . శ్రీనివాసుడు దిగులుగా కూర్చొని ఉంటాడు. పద్మావతి అతనికి దగ్గరగా వెళ్తుంది )
పద్మావతి --- ప్రభూ ! వేంకటాచలము పైన, మా పినతండ్రి కట్టించిన ఆనంద నిలయము చూసిన వెనుక, మీరు ఆనందముతో తిరిగి వత్తురని తలచితిని ! కాని ఇలా పుట్టెడు దిగులుతో, మరలి వచ్చుట , నాకు మతి తప్పిస్తున్నది ! స్వామీ , యీ మనోవ్యధకు కారణమేమి ?
( ప్రవేశం వకుళా మాత )
వకుళ --- నాయనా ! శ్రీనివాసా ! ఏమిటి నీ వ్యధ ?
( శ్రీనివాసుడు మాట్లాడడు )
పద్మావతి--- అగస్త్య మునీంద్రా ! నాధుడు నాతో తన మనోవ్యధ పంచుకొనుటకు ఇచ్చగింపకున్నాడు ! మీరైన దానిని తెలుసుకొని -----
వకుళ--- అవును మహర్షీ ! కుమారుని మనోవ్యధను తెలుసుకోండి !
( అగస్త్యుడు శ్రీనివాసుని వంక తేరిపార చూస్తాడు )
అగస్త్య --- శ్రీనివాసా ! ఆలయమును చూసావు కదా ?
శ్రీనివాస--- చూసాను మునీంద్రా !
అగస్త్య --- ఆలయము నీవు కోరినట్లు , రెండు గోపురములతో , మూడు ప్రాకారములతో , సప్త ద్వారములతో, ధ్వజ స్తంభముతో , నిర్మింప బడినదా ?
శ్రీనివాస --- అవును మునీంద్రా ! ఆస్థాన యాగ మండపముల తోను, వస్త్ర , మాల్య ,కర్పూరాది ద్రవ్యము లుంచుటకు గృహములతోను , ధన ధాన్య, తైల , ఘృత, భవనములతోను, భక్ష్య , భోజ్య ,భూషణ శాలల తోను, కూడి కడు రమ్యముగా నున్నది !
అగస్త్య --- శ్రీనివాసా ! ఆలయ నిర్మాణములో లోపములు లేనట్లే కదా ?
శ్రీనివాస --- లేవు మునీంద్రా ?
అగస్త్య --- ఆలయ ప్రవేశమునకు జరుగబోవు ఏర్పాట్లలో ఏమైన లోపములు గలవా ?
శ్రీనివాస--- వాటిని స్వయముగా బ్రహ్మ , విశ్వకర్మ, తొండమానుడు చూచుచున్నారు . అందువలన లోపములు ఉండుటకు తావు లేదు !
అగస్త్య --- అటులయిన శ్రీనివాసా , లోపము ఎక్కడ నున్నది ?
శ్రీనివాస-- మునీంద్రా ! లోపము ఆలయ నిర్మాణములో గాని, ప్రవేశమునకు జరగబోవు ఏర్పాట్లలో గాని లేవు
అగస్త్య --- మరి ఎక్కడ నున్నది ?
పద్మావతి--- స్వామీ ! లోపము లెందున్నవి ?
వకుళ --- శ్రీనివాసా ! లోపము ఎచ్చట. ఎవరి యందున్నది ?
శ్రీనివాస --- తల్లీ ! ప్రవేశించు వారి యుందున్నది !
పద్మావతి --- స్వామీ ! ప్రవేశించు వారెవ్వరు , మీరు , నేను ఇరువురమే కదా ?
శ్రీనివాస--- అవును దేవీ !
పద్మావతి --- మీ యందున్న మీ రిట్లు మధన పడెడి వారు కాదు ! కనుక, నా యందే యున్నది! ( అగస్త్యునితో , దుఃఖిస్తూ ) మునీంద్రా ! ఆ లోపమేదో మీరే తెలుసుకొని , నేనేమి చేయవలయునో , తేల్చి చెప్పుడు !
అగస్త్య--- పుత్రీ ! పద్మావతీ ! నీవు కాస్త నెమ్మదించుము తల్లీ ! శ్రీనివాసా ! -- ఆలయ ప్రవేశార్హత -- నీకు, పద్మావతీ దేవికి కాక , మరెవరికైన కలదా ?
శ్రీనివాస --- మునీంద్రా ! శ్రీలక్ష్మికి ప్రవేశార్హత లేదందురా ?
అగస్త్య --- అర్థమయినది శ్రీనివాసా ! నీ మనో వ్యథకు కారణము తెలిసినది. పుత్రీ , పద్మావతీ ! నీకు కూడ విషయము తెలిసినట్లే కదా ?
పద్మావతి-- తెలిసినది మునీంద్రా ! నాధుని మనోవ్యధ తెలిసినది ! శ్రీ మహా లక్ష్మికి ప్రవేశార్హత లేదనుటకు నే నెవరను మహర్షీ ? నేనామె వెన్నంటి రావలసిన దాననే గాని , ఒంటరిగా ప్రవేశించుదానను కాదు గదా ?
శ్రీనివాస ----- ఏమంటివి పద్మావతీ ! నీవు శ్రీలక్ష్మిని వెన్నంటి రావలసిన దానవా ? ---నిజమా ?
పద్మావతి --- అవును ప్రభూ ! నిజమే ! -- ముందుగా శ్రీలక్ష్మి , తరువాతనే నేను , నేనామెకి సౌహార్ద్రత నిండిన చెల్లెలినే గాని . మాత్సర్యము మూట కట్టుకొన్న సవతిని కాను , కాలేను ! నా పెళ్లిరోజు వచ్చి , మిమ్ములను తన స్వహస్తములతో పెళ్లికుమారునిగా అలంకరించి, నా సరసన నిల్చోపెట్టి , నన్ను ఆశీర్వదించి వెళ్లినది ! నే నామె ఔదార్యము నెట్లు మరచి పోగలను ? రేపు ఆలయ ప్రవేశమునకు, ముందుగా ఆమె, తరువాతనే నేను ,-- మీ వెనువెంట వచ్చెడు వారము ! స్వామీ ! మీరామెను స్వయముగా వెడలి తోడ్కొని రండు ! నా మాటగ కూడా రమ్మనమని ఆమెను ప్రార్థింపుడు !
శ్రీనివాస --- దేవీ ! లక్ష్మిని తెమ్మని చెప్పి, నా మనసున పాలు పోసావు ! ( అని వకుళతో ) తల్లీ మీ అభిప్రాయ మేమి ?
వకుళ --- నాయనా ! లక్ష్మి లేని ఆలయ ప్రవేశము , ఊహించుటకు కూడ వీలు కాకున్నది ! దానికై నీవు పడిన వ్యధ సమంజసమే ! పద్మావతి కూడ నీవు పడిన మనోవ్య్ధధని నేర్పుగా బయటికి లాగి, దానిని నెరవేర్చు ఉపాయము చెప్పినది ! శ్రీమహా లక్ష్మి ,పద్మావతి దేవి వంటి, కోడళ్లను పొందినందుకు, నేనీనాడు గర్విస్తున్నాను ! --నీవు వెంటనే వెళ్లి , నా పెద్ద కోడలిని తీసుకొని రా !!
శ్రీనివాస -- తల్లీ ! నీ ఆజ్ఞను సత్వరము నెరవేర్చెదను !
******************
Comments
Post a Comment