Skip to main content

నీల గ్రహ నిదానము 5

నీల గ్రహ నిదానము 5

(ద్వితీయాంకము)

(ప్రథమ దృశ్యము )

(దశరథ మహారాజు శయన మందిరం )

( తెర తీయగానే సన్నని వెలుగులో దశరథుడు పాన్పు లేదా తూగుటుయ్యాలపై పడుకొని ఉన్నట్లు చూపించి, అతడు కాస్త ఒత్తిగిల్లగానే లైట్లు ఆఫ్ చేయాలి )

( తెర వెనుక లైట్లు ఆన్ అవుతాయి )

( దుస్వప్నాలు ఒక దాని వెనుక ఒకటిగా షేడో రూపంలో చూపించాలి )

1వ నీడ ---- ఒక మనిషిని కోతి తరుముతున్నట్లు ------

2వ నీడ ---- ఒక స్త్రీ జుత్తు విరబూసుకొని, రోదన చేస్తూ తిరుగుతున్నట్లు----

3వ నీడ ---- ఒక మనిషి, ఎనుబోతును ఎక్కి దక్షిణ దిశగా వెళ్తున్నట్లు -----

4వ నీడ ---- ఒక మనిషి చెరసాలలో బందీ అయినట్లు ----

(వరుసగా ఇన్ని దుస్వప్నాలు కనిపించిన తరువాత దశరథుడు పాన్పుపై లేచి కూర్చొంటాడు,)

( రంగ స్థలం పైన లైట్లు వెలుగుతాయి.)

(దశరథుడు తెప్పరిల్లి పాన్పు దిగుతాడు )

దశరథుడు ----- ( జనాంతికముగా ) ఏమిది ! ఇంద్రజాలము వలె కన్పట్టుచున్నది !! చతుర్దిశలయందు, `సరయు, నర్మద , గంగ , సింధు ' నదీ జల పరీత భూమండలమును, ఏక చ్ఛత్రము క్రింద పరిపాలించిన, అకళంక కీర్తి చంద్రులు, అయోధ్యా పురీ రమారమణులైన `మాంథాత, రఘు , దిలీప , అజ ' చక్రవర్తుల వంశజుడనైన, దశరథ రాజేంద్రుడ నేనా నేను !!! ( చెయ్యి గిల్లి చూసుకొని ) అవును ! నేను దశరథుడనే ! ( చుట్టు ప్రక్కల కలయ జూసి ) ఇది నా ఆలోచనా మందిరము వలె కన్పట్టుచున్నది.. రాత్రి చాలసేపటి వరకు, అమాత్య సుమంత్రుల వారితో మంతనము లాడి ,నే నిచటనే శయనించి యుండవలె ! --- అవునవును -- ఇచ్చోటనే శయనించితిని !! అనగా ఇంద్రజాలము వలె కన్పట్టిన ఈ దృశ్యములన్నియు, స్వప్న దృశ్యములా !! ఇసీ !! స్వప్నమునకా నే నింత కలవర పడినది !!! ( చప్పట్లు కొడతాడు ) ఎవరక్కడ ?

( ప్రవేశం -- అకంపనుడనే భటుడు. నిలువెల్లా వణుకుతూ )

అకంపనుడు ----- (కంపిస్తూ ) జ-జ --జ జయము ,జయము మహారాజా !

దశరథ ---- ఎవరు నీవు ?

అకంప --- మ –మ -- మహారాజా ! నేను అకంపనుడను.

దశరథ --- కాదు, నిశ్చయముగ నీ వకంపనుడవు కావు !

అకంప ---- అయ—య్యయ్యో మ---మహారాజా ! నేను --నేను అకంపనుడనే !

దశరథ ---- ఊఁహు ! నేను నమ్మ జాలను.

అకంప ---- మ—మ ---మహారాజా !ఎ--- ఎట్లా రుజువు చేసేది ! నేను అకంపనుడనే !

దశరథ ---- నీవు అకంపనుడవే అయిన , ఇట్లు భయకంపితుడవు కానేల ?

అకంప --- ( తేరుకొంటాడు ) క్ష---క్షమించండి మ-- మహారాజా ! నేను ముమ్మాటికీ అకంపనుడనే ! ఇలా--- ఇలా --- వణుకు పట్టదానికి తగినంత కారణం ఉంది మహారాజా ! నేను చూసిన దృశ్యాలని మీరు చూసినా, క్షమించండి---- ఇంకెవరు చూసినా, ఇలాగే వణికు పుట్టి కంపించి పోవలసినదే !

దశరథ ----- ఏమంటివి అకంపనా ! నివు భయాందోళనలకు గురిచేయు దృశ్యములను చూసితివా ?

అకంప ------ అవును మహారాజా ! నేనే కాదు, అర్ణవ ష్ఠీవి కూడా చూసాడు. వాడు అక్కడి కక్కడే రాయిలా నిలబడి పోయి, `ఉప్పుటేరులా' , ` చెమట ' కార్చేసుకొంటున్నాడు . ఇంతలో మీ పిలుపు వినిపించినది.

దశరథ ----- ఏ దృశ్యములు ? అకంపనా, కలలోనివా ?

అకంపన --- అయ్యయ్యయ్యో ! మహారాజా ! క్షమించండి క్షమించండి, క్షమించండి . కాపలా కాసే భటులం మేము కలలు కంటే, తలలు ఎగిరిపోవా మహాప్రభూ ! మేమా దృశ్యాలను మా కళ్లతోనే చూసాం. కావాలంటే అర్ణవ ష్ఠీవిని కూడ పిలిచి అడిగి చూడండి.

దశరథ ---- వెళ్లి తీసుకొని రా !

( అకంపనుడు వెళ్లి రెండవ భటునితో వస్తాడు )

అర్ణవ ష్ఠీవి --- జయము జయము మహారాజా ! నేనే అర్ణవ ష్ఠీవిని !

దశరథ ---- చిరంజీవీ ! నీకీ పేరు నీ తల్లి తండ్రులు పెట్టినదేనా ?

అకంప --- అవును, మహారాజా ! వీడు వర ప్రసాది, సార్థక నామథేయిడు !

దశరథ ---- ( నవ్వుతూ ) ఏమి ! సార్థక నామథేయుడా ? నిజమేనా అర్ణవ ష్ఠీవీ ! నీవు చెమటతో ఉప్పుటేరులు సృష్టించ గలవా ?

అర్ణవ --- అవును , మహాప్రభూ ! మా తలిదండ్రులకు నేనును, నా అన్న ‘సువర్ణ ష్ఠీవియును కవలలము. మమ్మిరువురను మా తల్లి, నారద మహర్షి వర ప్రసాదము వలన కనెనట !

అకంప ----- చిన్నప్పటినుంచి వీరిద్దరి చేష్టలు వింతగా ఉండేవట మహారాజా ! వీడి అన్న సువర్ణ ష్ఠీవి కన్నీళ్లు కార్చినా, చెమట కార్చుకొన్నా, మల మూత్రములు విసర్జించినా, చివరకి కక్కుకున్నా ఆ విసర్జకము లన్నియు బంగారముగా మారిపోయేవట ! ---

దశరథ ---- ఏమేమి, ఆశ్చర్యముగ నున్నదే !

అర్ణవ ---- మహాప్రభూ ! నా దురవస్థ ఏమని చెప్పను. నా విసర్జకము లన్నియు, తటాక ప్రమాణములో నుండేవట ! నా చెమటకి పరుపు తడిసి, ఎండ పెట్థిన తరువాత ----

అకంప ---- ఉప్పు దాశులు రాశులుగా రాలేదట మహారాజా !

దశరథ ---- పాపము ! అర్ణవ ష్ఠీవీ, నీ అన్నమాట ఎట్లున్నను, నీ విషయమున మాత్రము , వరము శాపము వలె పరిణమించినదన్న మాట !

అర్ణవ ---- లేదు మహాప్రభూ ! మా అన్నకు కూడ ఆ వరము వాని దౌర్భాగ్యము అయినది ! వాని కన్నీరు బంగారమగుట చూచి, చుడవచ్చినవారు పొత్తళ్లలో శిశువును గిల్లి గిచ్చి ఏడ్పించెడి వారట !

అకంప ---- దాది పాలెక్కువ పట్టి , నోట వేలు పెట్టి కక్కంచి ఆ కక్కును మూటకట్టుకు పోయేదట !

అర్ణవ --- వాని మల మూత్రముల సంగతి సరేసరి మహాప్రభూ ! మా తల్లి తండ్రులే వాటి అధికాధిక సేకరణకు వానికి ఏవేవో తినిపించెడి వారట !

దశరథ ---- అభోద శిశువు పట్ల ఎంతటి అత్యాచారము ! ఇప్పుడతడు ఎక్కడ నున్నాడు అర్ణవా !

అర్ణవ --- ఇంకెక్కడ ఉన్నాడు మహాప్రభూ ! వాని కఢుపులో బంగారముందని, అదే అలా బయట పడుతోందని నమ్మిన కొందరు దొంగలు మా ఇంట పడి -----

అకంప --- ఆరునెలల వయసులోనే వాన్ని ఎత్తుకుపోయి ఇంటి వెనుక తోటలోనే, పొట్టకోసి బంగారము కనపడక పారేసి పోయారట !

దశరథ ---- ఇసీ ! మనుజుల లోభగుణము ఎంత చెడ్ఢది ! అర్ణవా, నీవు ఇదివరకు ఎచట నుండెడివాడవు ?

అర్ణవ ---- చిన్న మహారాణి కైకమ్మగారి వద్ద కాపలా కాసేవాణ్ని మహాప్రభూ !

అకంప --- నెల రోజులలోనే వీడు కార్చిన చెమట చెరువయి పోవడం చూసి, కైకమ్మగారు , సుమంత్రుల వారితో ఆలోచించి బహిర్భూమిలోని మీ ఆలోచనా మందిరానికి మార్చారు మహారాజా ! నన్నడిగితే వీడు ----వీడు, కోట కవతల కందకం దగ్గర కాపలా కాస్తే బాగుంటుంది మహారాజా !

దశరథ --- తప్పు అకంపనా ! ఒరుల బలహీనతను చూచి ఓర్మి వహింపవలెను గాని, పరిహాసము సేయుట తగదు. అది సరియే ! మీరిద్దరు కలిసి చూసిన దృశ్యముల మాట ఏమి?

అర్ణవ --- మహాప్రభూ ! రాత్రి రెండుఝాములు దాటిన తరువాత, నేనును అకంపనుడను కలిసి, పహరా తిరుగుతూ వాటిని చూసాము మహాప్రభూ ! ఒక కోతి ---- మిమ్ములను--- క్షమించండి మహారాజా ! మీ వంటి పురుషాకృతిని--- తరుముతున్నట్లును -----

అకంప ---- ఒక దేవతా స్త్రీ --- తల విరబూసుకొని మనకోట నాలుగు బురుజుల మీదుగా తిరుగుచున్నట్లును------

అర్ణవ ---- మహాప్రభూ ! మీ వంటి పురుషాకృతి --- ఒక ఎనుబోతు నెక్కి, ఆకాసంలోకి దక్షిణ దిశగా వెళ్లుచున్నట్లును ----

దశరథ ----- ఆ పిమ్మట నేను, అదే నా వంటి పురుషాకృతి చెరసాలలో బందీ అయినట్లును ,ఇవియేనా మీరు చూసిన దృశ్యములు ?

ఇధ్దరూ ---- అవునవును మహారాజా -- !

దశరథ ---- నేను కూడ వాటిని చూచితిని, కాని నా కవి స్వప్న దృశ్యముల వలె కన్పట్టినవి.

అకంప ----- ( కంపిస్తూ ) మే-- మేము మాత్రం వాటిని కంటితోనే చూసాము మహారాజా ! కలలో కాదు---

అర్ణవ ----- అవును మహాప్రభూ ! కల కాదు, నిజంగానే చూసాం.

దశరథ ---- అకంపనా ! రాత్రి చాలసేపటి వరకు మాతో మంతనము లాడిన సుమంత్రులవారు ఇంటికి మరలి ఉండరు. ఇక్కడే రాజ ప్రసాదమునందే విశ్రమించినారేమో !--- నీకు తెలియునా ?

అకంప --- నుజము మహారాజా ! వారీ మందిరములోనే విశ్రమించి ఉన్నారు.

దశరథ ---- వారిని మేల్కొలిపి, రాజాజ్ఞ నెరిగించి తోడ్కొని రమ్ము.

( అకంపనుడు వణుకుతూ వెళ్లబోతాడు.)

దశరథ ---- ఆగుమాగుము అకంపనా ! నీ మేని కంపనములు ఇంకను తీరినట్లు లేదు. నీ విచ్చోటనే యుండుము అర్ణవ ష్ఠీవీ, నీవు వెళ్లి అమాత్యువారిని తోడ్కొని రమ్ము.

అర్ణవ ----- చిత్తము మహాప్రభూ ! ( వెళ్తాడు )

దశరథ ---- అకంపనా !

అకంప ---- ఆజ్ఞ మహారాజా !

దశరథ ---- అర్ణవుని యీ దురవస్థ నుండి తప్పించుటకు మార్గమేదైనను కలదా ?

అకంప ---- తపశ్శాలులైన మహాత్ములెవరో మా యందు దయయుంచి దీవించిన నాడే యీ దురవస్థల నుండి బయట పడుట !

దశరథ ---- ‘మా’ అనుచున్నావేమి అకంపనా ! నీవును ఆపదల పాలైతివా ?

అకంప ---- మహారాజా ! మీ కడ ఎటుల చెప్పుకోగలను. నా అత్త కూతురు ‘ మిత్తి’ వోలె నా గడప తొక్కి, నన్ను ఆపదల పాలు చేయుచున్నది.

దశరథ ------ ఇల్లాలిని మృత్యుదేవతతో పోల్చుట తగని పని అకంపనా !

అకంప ---- మహారాజా ! నా ఇల్లాలు ఆ మృత్యుదేవతకే మృత్యువు ! పగలు చూసిననే రాత్రి కలలోకి వచ్చు సౌందర్య విశేషము కలది. ఇక రాత్రి చూసిన వేరు చెప్పవలెనా ? నేను రాత్రి కొలువులు చేసేది అందుకే మహారాజా !

దశరథ ----- భార్యా రూపవతీ శతృః అన్న ఆర్యోక్తి వినలేదా అకంపనా ! నగుమోము గలచాన నల్లనిదైనా మగనికి లోకాన మరుపాల వాన కురిపింప గలదు సుమా !


అకంప ---- మహారాజా ! అది నల్లని తుమ్మ మొద్దు అయినను నేను భరింపగల వాడనే గాని, కణకణ మండే బొగ్గుల కుంపటి యేన ఎట్లు సహింప గలను ?

( అర్ణవ ష్ఠీవి _ సిమంత్రుల వారితో ప్రవేశం )

సుమంత్రుడు ---- మహారాజులకు జయమగు గాక !

దశరథ --- అమాత్యవర్యా ! మీ నిద్రా భంగము చేసినందులకు మమ్ములను-----

సుమంత్ర ---- ( అడ్డుపడి ) మహాప్రభూ ! మీ సౌజన్యము అనన్య సామాన్యము ! సేవకుని కడ మన్నన లెందుకు ? ఈ సుమంత్రుడు మీ ఆజ్ఞా బద్ధుడు.

దశరథ ----- మీరు అంతటి స్వామి భక్తి పరాయణులే ! అర్ణవా, అమాత్యులను పిలిపించిన కారణము నీవు వారితో చెప్పితివా ?

సుమంత్ర ------ దారి పొడవునా చెప్పుతూనే ఉన్నాడు మహారాజా ! అరిష్ట చిహ్నములు మీకు కూడ స్వప్న దృశ్యములయినవట కదా ?

దశరథ ----- అవును అమాత్యా ! అవి అరిష్ట చిహ్నములే నందురా ?

సుమంత్ర ---- నా కవి అటులనే గోచరించు చున్నవి. మహాప్రభూ ! త్రికాల దర్శులయిన వశిష్ట మహర్షి నారద మునీంద్రుల పిలుపున, రాజ్యము వదిలి నేటికి నాలుగు దినములు అయినది----

దశరథ ---- అవును, వారున్న యెడల వీటి అర్థము కరతలామలక మయ్యెడిది కదా ! మహామంత్రీ ! మీ ఎరికన వీటి అంతరార్థము తెలుపగల సమర్థు లెవరును లేరా ?

సుమంత్ర -----లేకేమి రాజేంద్రా ! మన రాజపురోహితులు థౌమ్య మహాశయులు ( ఈ పేరు కల్పితం ) అందులకు సర్వ సమర్థులు ( భటులతో ) అకంపనా, అర్ణవ ష్ఠీవీ,

భటులు ----- ఆజ్ఞ మాహామంత్రీ !

సుమంత్ర ----- తెల్లవారుట కింకను అర్థఝాము మాత్రమే ఉన్నది. మన రాజ పురోహితులు థౌమ్యుల వారు, ప్రాతఃకాల సంధ్యాధికములు నెరవేర్చుకొనుటకు, సరయూ తీరమునకు వెళ్లునది ఈ సమయమందునే ----మీరు సరయూ తీరమునకు వెడలి వారికి రాజాజ్ఞ నెరిగించి తోడ్కొని రండు.

దశరథ ----- భటులారా ! భూసురుల కడ తొందరపాటు పనికిరాదు. వారి స్నాన సంధ్యాధికములు పూర్తయిన తర్వాతనే ---- తీసుకొని రండు.

భటులు ---- ఆజ్ఞా ప్రకారము అటులనే చేసెదము మహారాజా ! ( వెళ్లిపోతారు )

దశరథ -----అమాత్యా ! థౌమ్య మహాశయులు విచ్చేయు లోపున, ప్రాతఃకాల కాలకృత్యములు నెరవేర్చుకొని వచ్చెదని గాక ! మీరు సుఖాసీనులు
కండు. ( వెళ్లిపోతాడు )

సుమంత్ర ----- ( జనాంతికముగా ) మహారాజులకు స్వప్నమందును, భటులకు ప్రత్యక్షముగను కన్పించిన అరిష్ట చిహ్నములకు కారణమేదియో ? రాక్షస మాయ కాదు గదా ? పరీక్షించెదము గాక !

( సుమంత్రుడు గదిలో వస్తువులని పరిశీలనగా చూస్తూ, రాజు పఢుకొన్న పాన్పు దగ్గరకు వెళ్తాడు. పాన్పును, తలగడాలను చూస్తూ పైకెత్తి చూస్తాడు )

( తెరలో భయం గొలిపే మ్యూజిక్ ! పిల్లి, కుక్క, కోతి లాంటి అరుపులు వినిపించి అతనిని భయ సందేహాలకు గురి చేస్తాయి )

( ప్రవేశం_ భటులు, విప్ర వేషంలో ఉన్న బుధునితో పాటు )

భటులు ----- జయము జయము మహామంత్రీ ! మీ ఆజ్ఞ ప్రకారము థౌమ్యలవారిని తొడ్కొని వచ్చాము

సుమంత్ర ---- ( బుధున్ని చూసి ఆశ్చర్యపోతాడు ) ఆర్యా ! మీరెవరు ? ( భటులతో) రేయ్ ! మందబుద్ధులారా !! సరయూతీరము నుండి , రాజ పురోహితులు థౌమ్యుల వారిని తెమ్మంటే యీ బడుగు బాపడిని వెంట పెట్టుకు వచ్చారెందుకు ? ( బుధునితో ) అయ్యా ! మీరెవరు ?

బుధుడు ----- మహామంత్రీ ! నా పేరు సౌమ్యుడు ! మీ భటులు పాపము ! ---- సరయూ తీరమందు, రాజపురోహితులను గానక, వారిని నెరియల యందును, బొరియల యందును వెదకుచుండుట చూసి, సౌమ్యగుణ సంపన్నుడను గావున, జాలిపడి---- నేనే థౌమ్యుడనని చెప్పి, ఇటుల వచ్చితిని .

సుమంత్ర ----- అటులనా ! విప్రవరేణ్యా !! నమస్కారము .మా భటులకు రాజపురోహితుల ఎరిక లేకపోవుట మా దౌర్భాగ్యము !!! అయినను థౌమ్యుల పేరు చెప్పుకొని తమరు వచ్చుటకు కారణము మాత్రము అగోచరము . ఏనుగు పేరు పెట్టుకొన్నంత మాత్రమున -----

అకంపన ---- ఊఁరకుక్కలు ఏనుగులవుతాయా ? మహామంత్రీ ! ఈయన మమ్మల్ని మోసపుచ్చాడు.

అర్ణవ ---- మీ సెలవయినచో పెడరెక్కలు విరిచి కట్టి-----

సుమంత్ర ---- వలదు భటులారా ! అథుల చేయదగదు. అయోధ్యలో విప్రుల కవమానము రాజావమానమే యగును.

బుధుడు ---- అదిగదా, అజకుమారుని సౌజన్యము !! అట్టి రాజుకి మంత్రి అయిన మిమ్ములను అది లేశమైన అంటక పోవుట , నిర్మల జల మధ్యమందున్నను, గాత్ర సౌలభ్యమబ్బని మండూకము వలె ,నిష్ప్రయోజనము !

సుమంత్ర ----- ఏమి ! నేను కప్పవలె బెకబెకలాడు చుంటినా ? విప్రుడా ! నీవు హద్దు మీరి మాట్లాడుతున్నావు.

బుధుడు ----- సుమంత్రా ! ఈ సౌమ్యుడెవరో తెలియక నీవే హద్దు మీరుతున్నావు.

( ప్రవేశం_ దశరథుడు )

దశరథ ---- అమాత్యా ! థౌమ్య మహాశయులు విచ్చేసినారా ? ( అని బుధున్ని చూసి ఆశ్చర్యపోతాడు )

బుధుడు --- అజకుమారా! నీకు జయమగు గాక !! నేను సౌమ్యుడను , అత్రి మహాముని పౌత్రుడను. సర్వ శాస్త్ర పారంగతుడను, శుక్రాచార్యుని కడ వేద వేదాంగములే కాక తంత్రము కూడ నేర్చిన వాడను.నీవు పిలువ నంపిన థౌమ్యునకు బదులు, నీ ఇంగిత మెరిగి వచ్చిన వాడను.

సుమంత్ర --- మహారాజా ! ఈతడు తన పేరే థౌమ్యుడని చెప్పి మన భటులని మోసపుచ్చి వచ్చినాడు.

దశరథ ---- థౌమ్య సౌమ్య నామములు సామ్యము చేత మన భటులే పొరబడి ఉండవచ్చు గదా ! అమాత్యా ! భూసురులకు అసత్య దోషము నాపాదింపకుడు. మన ఇంగిత మెరిగి వచ్చిన వారిని మనము గౌరవింప వలె !

సుమంత్ర --- అవశ్యము మహాప్రభూ ! కాని ఈతడు మన ఇంగితమెరిగి గాక, తన ఇంగితము సాధించు కొనుటకు వచ్చినట్లున్నది. రాక్షస గురువైన శుక్రాచార్యుల శిష్యుడైన ఈతడు భూసురుడు కాక, అసురుడై యుండ నోపునని తోచుచున్నది.

భటులు ---- అయ్యబాబోయ్ ! రాక్షసుడా ?

బుధుడు ----- సుమంత్రా ! ఏమి నీ వాచాలత్వము ? నన్ను భూసురుడు కాదనిన అనెదవుగాక ,అసురుడనుట మాత్రము క్షంతవ్యము కాదు.

సుమంత్ర ----- ఎందులకు కాదు ? విప్రుడవే అయిన వేద వేదాంగ పఠనముతో తృప్తి నందక, తంత్రము నేర్చుటేల ?

బుధుడు ---- తంత్రము నీ రాజకీయ కుతంత్రముల కన్న తుచ్ఛమైమది కాదురా తెంపరీ !

దశరథ ---- ( అడ్డు పడి ) మహాత్మా శాంతించండి. సత్వగుణ సంపన్నులయిన మిమ్ములను రెచ్చ గొట్టుట మా అమాత్యులదే పొరపాటు. మీ రాక మాకు పరమానందకరము, శుభప్రదము అయినది. మా వలన అయిన అపరాధము మన్నించి శాంతింపుడు. ( మంత్రితో ) సుమంత్రా ! అయోధ్యలో బ్రాహ్మణులకు రాజదర్శనము ఎట్టి సమయము నందైనను నిషేధము కాదన్న శాసనము మీకు తెలియనిది కాదు. ,రాజాజ్ఞను ఉల్లంఘించినందులకు మీకు పది పణములు దండన విధించితిని. ముందీ బ్రాహ్మణునకు క్షమాభిక్ష వేడి, సుంకము కోశాధికారికి చెల్లింపుడు. ( భటులతో ) భటులారా ! చెప్పిన పనిని చెరుపు చేసినందుకు, మీ కిరువురకు చెరి రెండు పణములు శిక్ష విధించితిని. మీరు, మీ వాచాలత వలన ఈ భూసురునికి జరిగిన అవమానమునకు క్షమాభిక్ష కోరుకొనుడు.

భటులు --- సౌమ్య విప్రవరేణ్యా ! క్షమింపుడు.

సుమంత్ర ---- (ముందు రాజుకి నమస్కరించి ) ప్రభూ ! మీ ఆజ్ఞా ధిక్కారము మాకు ఆత్మహత్యా సదృశము ! జీవితము మీ సేవకే అంకితము చేసిన యీ సేవకుడు సౌమ్యునకు నమస్కరించు చున్నాడు. ( నమస్కరించి ) విప్రోత్తమా తొందరపాటుతో నేను చేసిన తప్పిదమును మన్నింపుడు.

బుధుడు ---- ( భటులతో ) భటులారా, లెండు ! ( మంత్రితో ) మహామంత్రీ ! మీది తొందరపాటు కాదు, కర్తవ్య నిర్వహణ యందు తప్పనసరియగు రాజకీయ మంత్రాంగము ! కనుక మీ తప్పేమియు లేదు ( దశరథునితో ) అజకుమారా ! నీ సౌజన్య సచ్ఛరిత్రములు మా కెంతయు సంతసము కలిగించినవి.. అవి అజరామరమగును గాక ! ( దీవిస్తాడు )

దశరథ ---- మహాత్మా ! మీ ఆశీర్వాదములు మా కెంతయో శ్రేయోదాయకములు. థౌమ్యులయినను సౌమ్యులయినను ఈ ప్రాతః కాలమున మేము పిలిపంచినది----

బుధుడు ---- మీకు కనిపించిన అరిష్ట చిహ్నములకు కారణ మరయుటకే కదా , అవునా ?

దశరథ ---- అవును.

బుధుడు ---- రాజా ! నీ కాప్త మిత్రులు , హితులు , సన్నిహితులు, ప్రజలు , భృత్యులు వేయేల అయోధ్య యందే గాక నీ రాజ్యము మొత్తము, మృత్యుదేవతకు కబళము కానున్నారు., అదియే యీ అమంగళ దృశ్యముల అంతరార్థము.

( అందరూ ఆ వార్త విని నివ్వెర పోతారు. దశరథుడు చెవులు మూసుకొంటారు )

Comments

Popular posts from this blog

చిలక రథంలో సరదా షికారు—( పెద్దలకు, పెళ్లైన వారికి మాత్రమే)

     ( ఈ బ్లాగులోనే టపా కొట్టిన కొన్ని సరస శృంగార కథల సమాహారం )     స్వస్తి శ్రీ చాంద్రమాన విరోధి నామ సంవత్సర జ్యేష్ట అమావాస్య , మృగశిరా నక్షత్ర యుత , సోమవార పర్వదినం, రోమన్ కేలండర్ ప్రకారం ఆ రోజు తేదీ 22.06.2009.     రాత్రి రెండు ఝాములు దాటి , ఒంటి గంట అయింది !     రుద్రాభిషేకం జరుగుతోంది.!     అది క్షీరారామ క్షేత్రంగా ప్రసిధ్ధికి ఎక్కిన ‘శ్రీరామ లింగేశ్వర స్వామి వారి ఆలయం. శివుడు తన త్రిశూలపు మొనని, నేలపై ఆనించగా, అక్కడ నుండి, ‘క్షీర ధార’ పైకి ఉబికి,‘ పాలకొలను’ ఏర్పడిందట ! ఆ కొలను గట్టున శ్రీమహా విష్ణువు పూర్ణావతారమైన, శ్రీరామ చంద్ర మూర్తి , సీతమ్మ వారితో కలసి, తమ స్వహస్తాలతో , ‘శ్రీ రామ లింగేశ్వర’ప్రతిష్ట చేసారట !     ఆ విధంగా శివ-  కేశవుల పవిత్ర స్పర్శతో పునీతమయిన క్షేత్ర రాజం అది !     ‘పినాక పాణి’ , అతని కుటుంబ సభ్యులు, శ్రీ రామ లింగేశ్వర స్వామి వారి, అభిషేక కార్యక్రమం ముగించుకొని, మూడవ గంట కల్లా, తనతో పాటు తెచ్చుకొన్న ‘మినీ బస్సులో’ తిరుగు ముఖం పట్టారు.     పినాక పాణి బహు కుటుంబీకుడు ! అతనికి ఆరుగురు చెల్లెళ్లు, ముగ్గురు తమ్ముళ్లు ఉన్నారు ! అమ్మయిలు మువ్వురికీ , అతనికీ, పెళ్లిల

రక్కసి కందని రాచిలుక

‘సంపూర్ణ,’ అందాల చిలక లాంటి కన్నెపిల్ల.. పరిపూర్ణ సౌందర్యవతి. ఆమె విశాలమైన నీలి కళ్లు కలువల కొలనులాగ ఉంటాయి. ఆమె ముక్కు ఎక్కుపెట్టిన బాణంలాగ, నూటముఫ్ఫైయి అయిదు (90+45) డిగ్రీల అధిక కోణంలో నిటారుగా సంపెంగ రంగులో ఉండి, చిన్న కమ్మీని తగిలించుకొని, ఆ ముఖాని కంతటికీ తానే రాణినని విర్రవీగుతూ ఉంటుంది. ఆమె పెదవులు బొటన వ్రేలుతో మూయగలిగినంత చిన్నవి, వాటి రంగు పగడాలని తల దన్నేవే కాక గుండ్రని ముఖానికి, చూపులు తిప్పుకొనేటంతటి ఆకర్షణని తెచ్చి పెడుతూ ఉంటాయి.ముఖానికి రెండు వైపులా రెండు శ్రీకారాలు రాసినట్లుండే చెవులు, వాటి దిగువ వ్రేలాడే బుట్ట జుంకాలకే శోభనిస్తున్నట్లు ఉంటాయి. ఇక ఆమె పరువం, ఆమె యవ్వనం సరే, సరే ! పేరుకి తగినట్లే ఉంటాయి. అలాంటి అమ్మాయిని స్వంతం చేసుకోవాలని ఎవరికుండదు ! ఆ ఉద్దేశంతోనే సంపూర్ణ తండ్రి దగ్గరకి వచ్చాడా యువకుడు ! సంపూర్ణ తండ్రి ఒక రాక్షసి అధీనంలో ఉన్నాడు. ఆ రక్కసి అతనిని అతనికి తెలియకుండానే అడుగు లేని అగాధం లోకి రోజురోజుకీ అతనిని నెట్టుకుంటూ పోతోంది ! దాంతో అతను తనలోని

సత్య సాయి బాబా నన్ను కాపాడిన వైనం.

నేను ‘క్షీరగంగ’ బ్లాగర్’గా మీ అందరికీ తెలుసు. నా అన్నయ్య , వదినలు ‘భగవాన్ శ్రీ సత్యసాయి బాబా’ గారి పరమ భక్తులు. వాళ్ల ఇంట్లో ఎప్పుడూ లక్ష్మివారం భజనలు జరుగుతూ ఉంటాయి. ఆ భజనల్లో ఎన్నో చమత్కారాలు , ‘విభూతి పడడం, తేనె కారడం’ లాంటివి జరుగుతూ ఉండేవి. వాళ్ల ఇల్లు, ‘విజయ నగరంలోని అయ్యన్న పేటలో ఉండేది. ఆ ఇల్లుని బాబా నిలయంగా అందరూ పేర్కొనే వారు. ఆ ఇంటికి వెళ్లిన నేను నాభార్య ఒకరోజు భజనలో పాల్గొన్నాం. ఆ తరువాత సహజంగానే మేము కూడ సత్యసాయి బాబా అనుగ్రహం కోసం అతని నామజపం మొదలు పెట్టాం. నాకు శ్రీ సత్య సాయి అనుగ్రహం కలిగిన అనుభవం చాల విచిత్రమైనది. నేను చాల సన్నిహితులైన వారితోనే దానిని పంచుకొన్నాను. ఈ రోజు శ్రీ సత్యసాయి అవతార సమాప్తి గురించి విన్న తరువాత నా బ్లాగు మిత్రులతో ఆ అనుభవాన్ని పంచుకోవాలని అనిపించింది. పది సంవత్సారాల క్రిందటి మాట ! నేను ‘ ఎస్.ఇ.సి.ఆర్. రైల్వే బిలాస్’పూర్’లో , సెక్షన్ ఇంజనీయరుగా పని చేస్తున్న రోజులవి. ‘ హౌరా,కుర్లా ఎక్స్’ప్రెస్ రాత్రి మూడు గంటలకి బిలాస్’పూరు ఫ్లాట్’ఫారం చేరుకొంది. అది చేరుకోవడానికి రెండు గంటల ముందే, నాకు కంట్రోల్ ద్వారా వర్తమానం అందింది. ఆ ట్రైను ఇంజనులో ఒ