Skip to main content

అళియ అరాళీయము -- ౬



దృశ్యం ౬

( గోల్కొండ కోట లోని రాచబాట)

( తెల్లని తెర మీద  పురవీధిని ప్రదర్శించాలి)

( రామరాజు ఉదాశీనంగా అడుగులు వేస్తూ ఉంటాడు. నలుగురు సిపాయిలు చేత ఆయిధాలతో అతని వెనకగా వస్తారు. అతని మీద నల్లని ముసుగు వేసి కప్పి, అతనిని క్రింద పడవేసి, గుండేల పైన బల్లేలు గురి పెడతారు వారిలో ఇద్దరు)

( తక్కిన ఇద్దరు ఒక తాడుతో ఆ ముసుగుతోనే అతనిని బంధించి ఈడ్చుకొంటూ వెళ్తారు)

( లైట్లు ఆరిపోతాయి)

దృశ్యం ౭

( రహీంఖాన్ ఇంట్లోని చెరసాల)

( తెల్ల తెర పైన చెరసాలని చూపించాలి)

(రామరాజు బందీగా ఉంటాడు. అతని కాళ్లు, చేతులు కట్టేసి ఉంటాయి. నోట గుడ్డ కుక్కబడి ఉంటుంది. కళ్లకి గంతలు కట్టి ఉంటాయి)

(ప్రవేశం ఇద్దరు కొజ్జాలు)

౧.కొజ్జా
    అక్కాయా ! కాపలా దారులు ఇద్దరూ మంచి  పోటుగాళ్లలా ఉన్నారు. నాకైతే మనసయి పోయిందనుకో !

౨..కొజ్జా
    మనసు పారేసుకోకే చెల్లాయా ! పని మీద వచ్చి  ఇలాంటి వాటికి పడిపోతే , ఫలితం దక్కదే ‘బేవార్సు పింజా ’!

౧.కొజ్జా
    బేవార్సు పింజ అంటే ఏంటే అక్కాయా ?

౨.కొజ్జా
    కరుకు కాయ కాదు, పండు కాయా కాదు, ఏ మాత్రం ఎదగని ముదర పింజనే,‘ బేవార్సు పింజ’ అంటారే
 చెల్లాయా !

౧.కొజ్జా
    అక్కాయా ! నేను అన్నానని అనుకోకు, నువ్వూ, నేనూ , ‘బేవార్సు పింజలమే’ కదా అక్కాయా ?

౨.కొజ్జా
    ఛీ పో ! పళ్లు రాలగొడతాను. ఖైదీని విడిపించు ముందు .

(ఇద్దరూ రామరాజు దగ్గరకి వెళ్లి , అతని కట్లు విప్పుతారు. కళ్లకి ఉన్న గంతలు, నోట్లో కుక్కిన్ గుడ్డ తీస్తారు)

రామరాజు:
    ఎవరు మీరు?

౧. కొజ్జా
    తెలియడం లేదా పోటుగాడా ! మేము ` బేవార్సు పింజలం'

రామరాజు:
    అంటే?

౨.కొజ్జా
    దాని మాటలకేం గాని అందగాడా , రహీంఖాన్ బంధించి ఉంచిన నిన్ను విడిపించడానికి వచ్చాం. కాపలా కాసే  సిపాయిఅలకి మా హొయలు. వగలు చూపించి, మత్తు మందు ఇచ్చి వచ్చాం.

రామరాజు:
    అలాగా ! కృతఙ్ఞుణ్ని, నన్ను విడిపించడానికి ఇంత ప్రయత్నం చేసిన మీరెవ్వరు ?

౨.కొజ్జా
    మా మలికిన్ ‘కుల్’సుంబీ’ బేగం హుకుం మీద వచ్చాం.

౧.కొజ్జా
    పోటుగాడా ! నువ్వు ఆవిడా మనసు గెలుచుకొన్నావ్ !నిన్ను ‘ నికా’ చేసుకొంటుందట !

రామరాజు:
    ఎవరు, ‘కుల్’సుంబీ’వా, ఆవిడ ఎవరు ?

౨.కొజ్జా
    ఇతరు, అత్తరు, అగరొత్తులు, చందనాలు అమ్మే వ్యాపారి మా మాలికిన్ ! నిన్ను తప్పించి తెస్తే బోలెడి డబ్బులిస్తానంది !

౧.కొజ్జా
    కాని నిన్ను చూస్తుంటే ( అతని చెయ్యి పట్టుకుంటూ) తప్పించాలని లేదు పోటుగాడా ! నిన్ను వాటేసుకొని పోట్లాడాలని ఉంది !

౨.కొజ్జా
    అదుగో చెల్లాయా ! మళ్లీ పని మరిచిపోయి మనసు మాటలాడుతున్నావ్ ! ముందు అతనిని తీసుకొని పదవే బేవార్సు పింజా !.

౧.కొజ్జా
    అలాగే  అక్కాయా ! ( రామరాజు చెయ్యి పట్టుకొంటుంది )

౨.కొజ్జా
    నీ చేతికి కత్తినిస్తే వందమందినైనా ఎదిరించ గలవని చెప్పింది మా మాలికిన్ బీబీ ! కాని మా దగ్గర కత్తి లేదు.

౧.కొజ్జా
    ( అక్కడ ఉన్న ఒక లాఠీని  తీసి ) ఇదుగో ఈ లాఠీని తీసుకొని రా, ఎవరైనా ఎదిరిస్తే బుర్రలు బద్దలు కొట్టేయి, అంతే కదా అక్కాయా ?

౨. కొజ్జా
    అంతే పోటుగాడా ! బుర్రల మీదే కొట్టు.

౧.కొజ్జా
    తొడల మీద కొట్టమాకు అందమైన పోటుగాడా ! మా లాంటి బతుకులు  అయిపోతాయి.

౨.కొజ్జా
    అంటే  బేవార్సు పింజలు అయిపోతారు పద అందగాడా , మాతో రా !

( ఇద్దరూ రామరాజు చేతులు పట్టుకొని బయటికి తీసుకెళ్తారు)

( లైట్లు ఆరుతాయి )

Comments

Popular posts from this blog

చిలక రథంలో సరదా షికారు—( పెద్దలకు, పెళ్లైన వారికి మాత్రమే)

     ( ఈ బ్లాగులోనే టపా కొట్టిన కొన్ని సరస శృంగార కథల సమాహారం )     స్వస్తి శ్రీ చాంద్రమాన విరోధి నామ సంవత్సర జ్యేష్ట అమావాస్య , మృగశిరా నక్షత్ర యుత , సోమవార పర్వదినం, రోమన్ కేలండర్ ప్రకారం ఆ రోజు తేదీ 22.06.2009.     రాత్రి రెండు ఝాములు దాటి , ఒంటి గంట అయింది !     రుద్రాభిషేకం జరుగుతోంది.!     అది క్షీరారామ క్షేత్రంగా ప్రసిధ్ధికి ఎక్కిన ‘శ్రీరామ లింగేశ్వర స్వామి వారి ఆలయం. శివుడు తన త్రిశూలపు మొనని, నేలపై ఆనించగా, అక్కడ నుండి, ‘క్షీర ధార’ పైకి ఉబికి,‘ పాలకొలను’ ఏర్పడిందట ! ఆ కొలను గట్టున శ్రీమహా విష్ణువు పూర్ణావతారమైన, శ్రీరామ చంద్ర మూర్తి , సీతమ్మ వారితో కలసి, తమ స్వహస్తాలతో , ‘శ్రీ రామ లింగేశ్వర’ప్రతిష్ట చేసారట !     ఆ విధంగా శివ-  కేశవుల పవిత్ర స్పర్శతో పునీతమయిన క్షేత్ర రాజం అది !     ‘పినాక పాణి’ , అతని కుటుంబ సభ్యులు, శ్రీ రామ లింగేశ్వర స్వామి వారి, అభిషేక కార్యక్రమం ముగించుకొని, మూడవ గంట కల్లా, తనతో పాటు తెచ్చుకొన్న ‘మినీ బస్సులో’ తిరుగు ముఖం పట్టారు.     పినాక పాణి బహు కుటుంబీకుడు ! అతనికి ఆరుగురు చెల్లెళ్లు, ముగ్గురు తమ్ముళ్లు ఉన్నారు ! అమ్మయిలు మువ్వురికీ , అతనికీ, పెళ్లిల

నీల గ్రహ నిదానము 3

నీల గ్రహ నిదానము 3 (రెండవ దృశ్యము.) ( దక్ష వాటిక ) ( దక్షుడు ఒంటరిగా ఒక శిలా ఫలకం మీద కూర్చొని ఉంటాడు.) దక్షుఢు --- “ ఓం నమో నారాయణాయ ! ఓం నమో నారాయణాయ !! ఓం నమో నారాయణాయ !!! ” (అని జపిస్తూ ఉంటాడు ) ( తెర లోంచి కూడా “ ఓం నమో నారాయణాయ “ అని వినిపిస్తుంది.) ( దక్షుడా ప్రతి ధ్వని విని, నామ జపాన్ని ఆపి చూస్తాడు ) ( ప్రవేశం--- నారదుడు, నారాయణ మంత్రం పఠిస్తూ ) నారదుడు --- దక్ష ప్రజాపతీ ! బ్రహ్మ మానస పుత్రుడైన ఈ నారదుడు, ఉపబ్రహ్మవు, పితృ తుల్యులైన మీకు నమస్కరిస్తున్నాడు. దక్షుడు --- దీర్ఘాయురస్తు ! నారదా ! ఎచటి నుండి నీ రాక ? నారదుఢు ---- బాబాయి ! నా రాక మాటకేం గాని, మీ పోకడలు మాత్రం విచిత్రంగా ఉన్నాయి. ఇలా ఒంటరిగా ఆరు బయట కూర్చొని, నారాయణ స్మరణ చేయాల్సిన అవసరం మీ కేమొచ్చింది ? దక్షుడు --- సంసార జంజాటం లేని బ్రహ్మచారివి. సంతానం తెచ్చి పెట్టే సమస్యలు నీ కేమి అర్థమవుతాయి. నారదుడు --- మీ సంతానం నాకు సోదర తుల్యులు కారా బాబాయి ! అయినా నారాయణ స్మరణతో సమస్యా పరిష్కార

వేణీ సంహారము

వేణీ సంహారము (1ఈ కథానిక ఆంధ్రభూమి శనివారం తేది 11.2.2011 దిన పత్రికలో ప్రచురించ బడింది) నా భార్య ‘నీలవేణి’ చాలా అందమైనది. ముఖ్యంగా పేరుకి తగ్గట్లుండే ఆమె కబరీ భరం ! వర్తులాకారంలో ఎత్తుగా నిర్మించిన రెండు ఇసుక తిన్నెల లాంటి జఘనాల మధ్య, సన్నని పాయ లాంటి చీలికని స్పృశిస్తూ పొడవుగా ఒత్తుగా , జడలా బిగించినప్పుడు ‘త్రాచుపాములాగ’ విచ్చుకొన్నప్పుడు నెమలి వింజామరలా కనిపించే ఆ నీలవేణి సౌందర్యం బాపూ బొమ్మకే ఉంటుంది ! ఆమె చంద్రవదనాన్ని ఏ సినిమా దర్శకుడైనా చూసి ఉంటే,తప్పకుండా ఆమెకి ‘అమ్మవారి ’ పాత్రలు దక్కి ఉండేవి ! వెడల్పైన ఫాలభాగం మీద బాలారుణ సూర్య బింబం లాగ కనిపించే కుంకుమ బొట్టు, దాని క్రింద ధనస్సుల లాంటి కనుబొమలు, ఆ క్రింద మీనాల లాంటి కళ్లు. ఆ కళ్ల మధ్య నుండి ఎత్తుగా, ఠీవిగా నిటారుగా ఉండే ముక్కు, దానిక్రింద రుచులూరించే అధరాలు, పచ్చని బంతి పూవు లాంటి మేని ఛాయ, పొడవుకి తగ్గ శరీర సౌష్టవం, కలిగిన ఆమె, చూపరులకు చెయ్యెత్తి నమస్కరించాలనిపించే దేవీ కళలు ఉట్టి పడుతూ ఆకర్షణీయంగా ఉంటుంది. ఆమె నా భార్య కావడం నేను చేసుకొన్న అద