(నిన్నటి పోస్టులో జరిగిన కథ----కంసాలి లచ్చన్న స్టేట్’మెంట్ ప్రకారం, మ్యూజియం లోని పంచముఖి ఆంజనేయుని బొమ్మకి నకలు తీసిన వాడు దానయ్యేనని తెలుసుకొంటాడు ఇనస్పెక్టర్. అంతే కాదు ఆ బొమ్మను వాట్సన్ దొరకి చూపించి దానిని అలాంటివి ఇంకా చాలా నకళ్లు చేయగలనని చెప్పమంటాడు. వాట్సన్ దొర ఆ బొమ్మకి డబ్బులు ఇచ్చి కొంటాడు. అతనిచ్చిన నోటూని చూపిస్తాడు లచ్చన్న . ఆ నోటూ, మ్యూజియంలో ఎంకన్న గాయపడి పడిపోయిన చోట కనిపించిన నోట్లు, దానయ్య చొక్కా జేబులో దొరికిన నోట్లు అన్నీ ఒకే బండిల్ లోని నోట్లని గోపాల్రావు గ్రహిస్తాడు. దానయ్య అంతా పథకం ప్రకారం చేస్తున్నాడనీ తెలుసుకొంటాడు.---- ఇక చదవండి)
మొసలి కొలను మ్యూజియం--31
“ దానయ్యా !” అని పిలుస్తాడు, ఇనస్పెక్టరు. దానయ్య లేచి కూర్చొంటాడు. “ దానయ్యా ! నీకో గుడ్ న్యూస్ ! బొమ్మలు వాట్సన్ దొర, గోవాలో దొరికి పోయాడు. నువ్వు కంసాలి లచ్చన్న చేత పంపిన ఫొటోలు ,లచ్చన్న చెప్పిన సాక్ష్యం , ఇంకా గంగ, వీరన్నల సాక్ష్యాలు అతని నేరాన్ని ఋజువు చేస్తున్నాయి.కేసు టర్నంగు పాయింటు ఇలా ఉంటుందని నను ఊహించ లేదు. ”
“ అయితే నన్నింక ఇడిసి పెట్టేస్తారేంటండి ?”
“ అవును, ఈ క్షణమే విడిచి పెడతాను. కాని కొన్ని విషయాలకి నీ నుండి సరి అయిన జవాబులు కావాలి. ఈ డ్రామాలో నీ పాత్ర ఎక్కడ పెడితే అక్కడ ఫిట్ అవుతోంది ! అంతా ఒక ప్లాను ప్రకారం చేసినట్లు అర్థమవుతోంది.! బొమ్మల దొంగతనం ఆపడానికి, మురుగన్ , ఎంకన్న , కంసాలి లచ్చన్నలని నీ ఏజెంట్లుగా చక్కగా వాడుకొన్నావు. ఎక్కడి కక్కడ సాక్ష్యాలు ప్రోగు చేసి అప్పజెప్పావు.. కాని ఒక్కటే సందేహం ! నువ్వెరివి ? ఈ బొమ్మల మీద నీకు ఉన్న ఇంటరెస్ట్ ఏమిటి ? ఎందుకిలా అఙ్ఞాత వాసం చేస్తున్నావు ?”
“ నానెవరినో సెప్పందే యీ నాటకానికి తెర పడదేంటండి. అయినా ఇనస్పెక్టరు బాబూ ! ఏ పనైనా ఏదో లాభం సూసుకొనే సేయాలేటండి ?”
“ పోనీ, లాభం సంగతి వెదిలెయ్యి. బొమ్మల దొంగతనం జరిగితే నీకు వచ్చే నష్టం ఏమిటి ?”
“ అయి దొంగల సొమ్మయి పోతే, మీకు మాత్రం వచ్చే నట్టం ఏముందండి ?”
“ ఇక్కడ లాభ నష్టాల ప్రసక్తి లేదు. ఒక పోలీసు ఆఫీసరుగా అది నా భాద్యత !”
“ అయి మనందరి సొమ్మండి, మీరు అన్నట్లు ఇక్కడ, ‘ లాభ నష్టాల’ మాట లేదండి ! అయిపోతే పోయేది దేశ గౌరవమండి !”
“ గుడ్, గుడ్ ! జాతీయ సంపత్తిని రక్షించే భాద్యత ఒక్క పోలీసు వాళ్లదే కాదంటావ్ !’’
“ అది యీ బూవి మీద బతకే పెతీ ఒక్కడిదీనండి !”
“ ఇందాకలంతా పోలీసులని దుయ్యబట్టావు, ఇప్పుడు పొగిడేస్తున్నావు, ఏంటి సంగతి ?”
“ బొమ్మలు, దొంగలు రెండింటినీ పట్టేసినారు కాదేటండి !”
గోపాల్రావుకి నవ్వు వస్తుంది. “ అదా సంగతి ! గడుసు వాడివే ! ఇంతకీ ఈ పని చెయ్యడంలో నీకు ఎలాంటి స్వార్థం లేదంటావు !”
దానయ్య ఇనస్పక్టరు ప్రశ్నకి జవాబవ్వకుండా, పిచ్చివాడిలా పాట అందుకొంటాడు.
సొంత లాభం కొంత మానుకు, పొరగ వాడికి తోడుపడవోయ్,
దేశమంటే మట్టి కాదోయ్, దేశమంటే మనుషులోయ్ !
అదే సమయానికి కటకటాల తలుపులు తోసుకొని టు నాట్ త్రీ చేతిలో ఒక ప్లాస్టిక్ బుట్టను పట్టుకొని వచ్చాడు. వస్తూనే పాట పాడుతున్న దానయ్యని చూసి, “ రామా రామ ! వాడెందుకు చెబుతాడండీ ! చెప్పడానికి పర్మిషన్ ఉండొద్దూ ?” అని అంటాడు.
ఇన్స్పెక్టర్ గోపాల్రావు ఆశ్చర్యంతో , టు నాట్ త్రీ వంక చూసి, “ పర్మిషనా ! ఎవరిది, ఎందుకు ?” అని ప్రశ్నిస్తాడు.
“ రామా రామ ! ఈ దానయ్య శరీరంలో ఉన్నది, పితృలోకం నండి వచ్చిన ఆత్మ కదండి ! ఆత్మలు అన్ని విషయాలూ చెప్పవండి, చెప్పడానికి వాటికి పర్మిషను ఉండదండీ ”
“ ఎవరి పర్మిషను, యమ ధర్మరాజుదా, ?”
“ ధర్మరాజుదో, లేక దెయ్యాల రాజుదో నా కేం తెలుస్తుంది ? అదుగో ఆ శరీరాన్ని అడగండి.”
“ అన్ని ఏంగిల్సు నుండి అడిగి అడిగి అలసి పోయాను, నువ్వన్నట్లు ‘అది’ ఆత్మే గనుక అయితే ఎలా అడగాలో ---”
“ రామా రామ ! నాకు వదిలేయండి. మీరా బెంఛీ మీద కూర్చొని చూస్తూ ఉండండి.”
ఇనస్పెక్టరు వెళ్లి బెంచీ మీద కూర్చొంటాడు.
టు నాట్ త్రీ , దానయ్యకి ఎదరుగా వెళ్లి, దానయ్యతో సైగ చేసి మాట్లాడుతాడు ,“ఇదుగో ఏయ్ ! రామా రామ ! నిన్నే ఇలా చూడు.”
దానయ్య మిడిగుడ్లు పెట్టి, టు నాట్ త్రీ వైపు చూస్తాడు.
“ రామా రామ ! నిన్నే కాదు, నీ జేజెమ్మలాంటి ఆత్మలతో కూడ మాట్లాడించడం నాకు తెలుసు. నే నడిగిన ప్రశ్నలకి జవాబు చెప్తావా, లేక---”
దానయ్య మాట్లాడడు, నేల మీద పద్మాసనం వేసుకొని కూర్చొంటాడు. అలా దానయ్యని చూసిన టు నాట్ త్రీకి చిర్రెత్తుకొస్తుంది. “ రామా రామ ! నువ్వలా మాట్లాడవ్ ! ” అంటూ , తను తెచ్చిన బుట్టలో నుంచి, దూప కరండిక, గుగ్గిలం తీస్తాడు. దూప కరండికలో నిప్పు రాజేసి , ధూపం వేసి, దానయ్య ముఖం మీదికి తెస్తాడు, “ హు చెప్పు, చెప్పక పోయావా, చెప్పు క్రింద తేలులా నలిపి పప్పు పప్పు చేస్తాను. ఏమనుకొన్నావో ! చెప్పు,” అంటూ దానయ్య ముఖం మీదకి ధూపం తెస్తాడు..దానయ్య మాట్లాడడు. టు నాట్ త్రీ చిర్రెత్తి పోతాడు. “ రామా రామ ! ఈ ఆత్మ భరతం పడితేనే గాని, భరత వాక్యం పలికేలా లేదు ! ” అని బుట్టలోంచి, మర్రి చిగుళ్లు, తీస్తాడు,
“ ఇనస్పెక్టరు గారూ ! ఈ మర్రి చిగిళ్లు వాడి చెవిలో దోపి, గట్టిగా పట్టుకోండి,” అంటూ ఇనస్పెక్టర్ని పిలుస్తాడు.
ఇనస్పెక్టరు కుతూహలంతో, బెంచీని దానయ్య వెనకకి జరిపి, దాని మీద కూర్చొని, దానయ్య చెవుల్లో మర్రి చిగుళ్లు దోపి, గట్టిగా పట్టుకొంటాడు.
టు నాట్ త్రీ బుట్టలోంచి ఈ సారి వేపమండలు తీసి, ధూప కరండిక చుట్టూరా త్రిప్పుతూ , వేప మండలతో మధ్య మధ్య ప్రహారం చేస్తూ, ‘కాళీ దండకం ’ చదువుతాడు.
“ శ్రీ మన్మహా కాళి ! రుద్రాణి ! కళ్యాణి ! ఓంకార వాచ్యా ! మహామౌని ఆత్మేందు భాసా !
సదా దేవ పూజ్యా ! సదా భక్త తోషా ! మహా రాక్షసానీక , దావాగ్నిపాపౌఘ చండాంశు మాలీ !
మహా ఘోర రూపా!భవత్పాద పంకేరుహంబే శరణ్యం బంచు నమ్ము , దీనాళి రక్షించు కారుణ్య మూర్తీ !
సదా శబ్ద రుపా ! సదా రుద్ర రూపా ! సదానంద రూపా ! మనుష్యాంత రంగంబు నందు,
విచిత్రంబుగా నిల్చి, కామంబు, కోధంబు, మోహంబు, రేకెత్తు పంచేంద్రియాకార రూపంబుతో
నాటకం బాడి, లోకాల నన్నింటి భూతాల రూపంబుతో గ్రీడ నాట్యంబు కావింతువో యమ్మ !
అన్నింట సూక్ష్మంబుగా నిల్చి, బ్రహ్మాండ దేహంబు స్థూలంబుగా దాల్చి, ఆకాశమందున్ మహా శబ్దమై
నిల్చి, విద్యుత్తుగా మారి, వర్షంబుగా జారి, భూమిన్ జలాన్నంబులింపొందగా జేతువో యంబ !
లోకాన చింతించి బంధంబు వీడంగ , నీ రూపు , నీ శక్తి , యోగీంద్రు లేకాంత చిత్తంబుతో చూచినారమ్మ !
నా కేది యా శక్తి ! నీ పాద పద్మంబులే నాకు దిక్కంచు ఘోషింతు, నా దిక్కు నీ చూపు ద్రిప్పంగ ,
నే నిన్ను ప్రార్థింతు ,ఈ రోజు యీ ఆత్మ నెరుగంగ నే నిన్నుయర్థింతు! నీ దివ్య నామంబు కీర్తింతు!
నీ దివ్య రూపంబు నూహింతు తల్లీ ! మహాదేవ హృత్తేజ రూపా ! నమస్తే,నమస్తే, నమః !! ”
టు నాట్ త్రీ దండకం చదువుతూ , పాటకి అనుగుణంగా డాన్సు చేస్తూ, మధ్య మధ్య వేప మండలతో దానయ్యని ప్రహరిస్తూ, దందకం చదవడం ముగిస్తాడు. అయినా దానయ్య పలకడు ! “ రామా రామ ! నువ్వు పలకవన్న మాట ! సరే, ఎలా పలకవో చూస్తాను, ఇనస్పెక్టరు గారూ ! మీరా మర్రి చిగుళ్లని మరికొంచెం చెవుల్లో తొయ్యండి, నేను వీడి నోట్లో తులసి తీర్థం పోస్తాను !” అంటూ తులసీ దళాలు తీసి నలిపి , తీర్థంలో పోసి, దానయ్య నోట్లో బలవంతాన పోస్తాడు.
దానయ్య ఉక్కిరి బిక్కిరయి గింజుకొంటాడు
“ చూసారా తడాఖా ! ఇనస్పెక్టరు గారూ ! మీరా మర్రి చిగుళ్లు గట్టిగా పట్టుకోండి. అని వేప మండలతో కొడుతూ, “ రామా రామ ! చెప్పు, ఎవరు నువ్వు ?”
“ నేనే ! –” అంటాడు దానయ్య.
“ రామా రామ ! నేనే అంటే, నీ బాబిక్కడ ఉన్నాడేంటి, పోల్చడానికి , నీ పేరేంటో చెప్పు ?”
“ మదీయ నామము ‘ ధనంజయ నాయకుడు.”
(తరువాయి భాగము రేపటి టపాలో)
Comments
Post a Comment