Skip to main content

మొసలి కొలను మ్యూజియం (హాస్య రోమాంచ దైనందిన ధారావాహిక---35)



మొసలి కొలను మ్యూజియం--- 35 (ఆఖరు భాగం)

“ కేసు  పరిశోధన  పూర్తయి  పోయింది , టు నాట్ త్రీ ! వాట్సన్  తిరుగు  లేని  సాక్ష్యాలతో  పట్టుబడ్డాడు. విదేశాలలో అతనికి ఇంకెవరైనా స్పాన్సర్లు  ఉన్నారేమో  కనిపెట్టాలని, ఆ లగేజీని  షిప్పింగు  పోర్టు  దగ్గర   పట్టుకొన్నాం ! అది  ఇంకెవరి  పేరా  కాక, తన  పర్సనల్  లగేజ్ గా  తన  చిరునామాకే  పంపడం  వల్ల  ఈ దోపిడీకి  పూర్తి  భాద్యత  తనదేనని  ఋజువయింది ! వాట్సన్ దొంగతనం  కోసం  నియమించిన  ఏజెంట్లు  కూడ,  పట్టుబడ్డారు. ఎంకన్నను  పొడిచినట్లు, బొమ్మలను  ఎత్తుకు  పోయినట్లు  అంగీకరింఛారు.ఇంద్ర నీల్  కూడా  ఇనస్పెక్టరే  గనుక  ఎన్నో  విలువైన  సాక్ష్యాలను ఇచ్చాడు.  అందుకే  ఊరుకొన్నాను. అంతే  కాక, ఇంద్ర నీల్  ఎంతో  ఆతృతతో  వెళ్ల  వలసిన  చోటు  ఒకటుంది ! అక్కడకే  వెళ్లి  ఉంటాడు,” అన్నాడు  గోపాల్రావు.

“ రామా  రామ ! ఎక్కడికి  వెళ్లాడు  సార్ ?”

“ ఆస్పత్రికి,  వీలయినంత  త్వరగా  వెళ్లి, ‘ తులజని’ కలియడానికనే  అనుకొంటున్నాను.  అతని  ఆతృత  అలాంటిది  మరి ! మనం  అక్కడే  అతనిని  కలవ  వచ్చు.”

“ రామా  రామ ! అయితే  రేపు  మీరు  గోవా  వెళ్లడం  లేదా ?”

“ తప్పకుండా  వెళ్తాను, వాట్సన్ ని, లాకరు  లోని  బొమ్మలతో  సహా  ఇంత  కష్టపడి  వల  పన్ని పట్టుకొన్నాక అలా  ఉత్తినే  ఎందుకు  వదిలి  పెడతాను ! రేపే  వెళ్తాను !”

ఆస్పత్రిలో  తులజని  కలిసాడు  ఇంద్ర  నీల్.

తులజ, ఇంద్ర  నీల్ ని  కలిసి ఆశ్చర్య  పోయింది ! గాభరా  కూడా  పడింది. “ ఇంద్ర నీల్  నీ కోసం, మొసలి  కొలనుకి ---”

“ అర్థోక్తిలోనే  ఆమెని  ఆపాడు  అతను. “ ఇక్కడ  మొసళ్ల  నోటికి  చిక్కావు , ఆ విషయం  ఇక  మరచి  పో ! తులజా  !!”

“ ఎలా  మరచి  పోమంటావు ! నా  జీవిత  పుస్తకంలో  ఈ  అత్యాచారాల  పుటలు  తప్ప, మరేమీ  మిగల  లేదు ! ” అంటూ  తులజ విలపించింది.

“ ఊరుకో  తులజా ! ఆ  జీవిత  పుస్తకంలో  నేను  కొత్త  అధ్యాయాన్ని  మొదలు  పెడతాను. ప్రేమ అనే మధురాక్షరాలు  నింపి, వింతలతో, విడ్డూరాలతో, సుఖ  సంతోషాలతో  క్రొత్త పుటలను వ్రాస్తాను

.

“ ఇంద్ర నీల్ ! ఇంత  జరిగినా  కూడా ---“  

“ తులజా ! ఇక  ఆ విషయం  ఎత్తావంటే  నా  మీద  ఒట్టే ! ” అంటూ  ఆమె  చేతిని, తన  చేతిలోకి  తీసుకొని  మృదువుగా  నొక్కాడు.

తులజ అతని  గుండెపై  వాలిపోయి,  వెక్కి  వెక్కి  ఏడ్చింది !

“ ఏమండీ !” అంటూ  పిలిచింది  ప్రియంవద , గోపాల్రావుని !

“ ఏమిటి ?”  అడిగాడు  అతను.

“ ఇంద్ర నీల్ .కె. పినాక పాణి  ఇచ్చిన  మొదటి  మెయిల్కీ,  చివరి  మెయిల్కీ  మధ్యనున్న  పోలికలు  కనిపెట్టారా ?”

“ లేదు, ఏమున్నాయి  అలాంటి  పోలికలు ?”

“అనితల్లి, ధనంజయుల  ప్రేమ కథ ; తులజా ఇంద్ర నీల్ ల  ప్రేమ  కథ, రెండూ  ఒక  లాగే  లేవూ ? మారిందల్లా  సమయ  సందర్భాలు  మాత్రమే !!”

“ అవును  సుమా ! నిజమే ! నేను  గమనించనే లేదు,  ఇంతకీ  ఏమంటావ్ ?”

“ ఈ జన్మలో  ప్రేమికులయిన  తులజా  ఇంద్ర  నీల్ లే, పూర్వ జన్మలో  అనితల్లి ,ధనంజయులని  నా  అనుమానం ! ఆలోచించండి.”

“ ఆలోచనా ? అమ్మో ! పునర్జన్మల  గురించి  పొరపాటున కూడ  మాట్లాడ వద్దు !ఇంద్ర  నీల్ కి  తెలిస్తే, మన  ఇద్దరికీ, బ్రైన్  వాష్  చేసేస్తాడు.”

ఆ  మాటలకి  ప్రియంవద  కిలకిలా  నవ్వింది.

****************
(సమాప్తం)

Comments

Popular posts from this blog

చిలక రథంలో సరదా షికారు—( పెద్దలకు, పెళ్లైన వారికి మాత్రమే)

     ( ఈ బ్లాగులోనే టపా కొట్టిన కొన్ని సరస శృంగార కథల సమాహారం )     స్వస్తి శ్రీ చాంద్రమాన విరోధి నామ సంవత్సర జ్యేష్ట అమావాస్య , మృగశిరా నక్షత్ర యుత , సోమవార పర్వదినం, రోమన్ కేలండర్ ప్రకారం ఆ రోజు తేదీ 22.06.2009.     రాత్రి రెండు ఝాములు దాటి , ఒంటి గంట అయింది !     రుద్రాభిషేకం జరుగుతోంది.!     అది క్షీరారామ క్షేత్రంగా ప్రసిధ్ధికి ఎక్కిన ‘శ్రీరామ లింగేశ్వర స్వామి వారి ఆలయం. శివుడు తన త్రిశూలపు మొనని, నేలపై ఆనించగా, అక్కడ నుండి, ‘క్షీర ధార’ పైకి ఉబికి,‘ పాలకొలను’ ఏర్పడిందట ! ఆ కొలను గట్టున శ్రీమహా విష్ణువు పూర్ణావతారమైన, శ్రీరామ చంద్ర మూర్తి , సీతమ్మ వారితో కలసి, తమ స్వహస్తాలతో , ‘శ్రీ రామ లింగేశ్వర’ప్రతిష్ట చేసారట !     ఆ విధంగా శివ-  కేశవుల పవిత్ర స్పర్శతో పునీతమయిన క్షేత్ర రాజం అది !     ‘పినాక పాణి’ , అతని కుటుంబ సభ్యులు, శ్రీ రామ లింగేశ్వర స్వామి వారి, అభిషేక కార్యక్రమం ముగించుకొని, మూడవ గంట కల్లా, తనతో పాటు తెచ్చుకొన్న ‘మినీ బస్సులో’ తిరుగు ముఖం పట్టారు.     పినాక పాణి బహు కుటుంబీకుడు ! అతనికి ఆరుగురు చెల్లెళ్లు, ముగ్గురు తమ్ముళ్లు ఉన్నారు ! అమ్మయిలు మువ్వురికీ , అతనికీ, పెళ్లిల

నీల గ్రహ నిదానము 3

నీల గ్రహ నిదానము 3 (రెండవ దృశ్యము.) ( దక్ష వాటిక ) ( దక్షుడు ఒంటరిగా ఒక శిలా ఫలకం మీద కూర్చొని ఉంటాడు.) దక్షుఢు --- “ ఓం నమో నారాయణాయ ! ఓం నమో నారాయణాయ !! ఓం నమో నారాయణాయ !!! ” (అని జపిస్తూ ఉంటాడు ) ( తెర లోంచి కూడా “ ఓం నమో నారాయణాయ “ అని వినిపిస్తుంది.) ( దక్షుడా ప్రతి ధ్వని విని, నామ జపాన్ని ఆపి చూస్తాడు ) ( ప్రవేశం--- నారదుడు, నారాయణ మంత్రం పఠిస్తూ ) నారదుడు --- దక్ష ప్రజాపతీ ! బ్రహ్మ మానస పుత్రుడైన ఈ నారదుడు, ఉపబ్రహ్మవు, పితృ తుల్యులైన మీకు నమస్కరిస్తున్నాడు. దక్షుడు --- దీర్ఘాయురస్తు ! నారదా ! ఎచటి నుండి నీ రాక ? నారదుఢు ---- బాబాయి ! నా రాక మాటకేం గాని, మీ పోకడలు మాత్రం విచిత్రంగా ఉన్నాయి. ఇలా ఒంటరిగా ఆరు బయట కూర్చొని, నారాయణ స్మరణ చేయాల్సిన అవసరం మీ కేమొచ్చింది ? దక్షుడు --- సంసార జంజాటం లేని బ్రహ్మచారివి. సంతానం తెచ్చి పెట్టే సమస్యలు నీ కేమి అర్థమవుతాయి. నారదుడు --- మీ సంతానం నాకు సోదర తుల్యులు కారా బాబాయి ! అయినా నారాయణ స్మరణతో సమస్యా పరిష్కార

వేణీ సంహారము

వేణీ సంహారము (1ఈ కథానిక ఆంధ్రభూమి శనివారం తేది 11.2.2011 దిన పత్రికలో ప్రచురించ బడింది) నా భార్య ‘నీలవేణి’ చాలా అందమైనది. ముఖ్యంగా పేరుకి తగ్గట్లుండే ఆమె కబరీ భరం ! వర్తులాకారంలో ఎత్తుగా నిర్మించిన రెండు ఇసుక తిన్నెల లాంటి జఘనాల మధ్య, సన్నని పాయ లాంటి చీలికని స్పృశిస్తూ పొడవుగా ఒత్తుగా , జడలా బిగించినప్పుడు ‘త్రాచుపాములాగ’ విచ్చుకొన్నప్పుడు నెమలి వింజామరలా కనిపించే ఆ నీలవేణి సౌందర్యం బాపూ బొమ్మకే ఉంటుంది ! ఆమె చంద్రవదనాన్ని ఏ సినిమా దర్శకుడైనా చూసి ఉంటే,తప్పకుండా ఆమెకి ‘అమ్మవారి ’ పాత్రలు దక్కి ఉండేవి ! వెడల్పైన ఫాలభాగం మీద బాలారుణ సూర్య బింబం లాగ కనిపించే కుంకుమ బొట్టు, దాని క్రింద ధనస్సుల లాంటి కనుబొమలు, ఆ క్రింద మీనాల లాంటి కళ్లు. ఆ కళ్ల మధ్య నుండి ఎత్తుగా, ఠీవిగా నిటారుగా ఉండే ముక్కు, దానిక్రింద రుచులూరించే అధరాలు, పచ్చని బంతి పూవు లాంటి మేని ఛాయ, పొడవుకి తగ్గ శరీర సౌష్టవం, కలిగిన ఆమె, చూపరులకు చెయ్యెత్తి నమస్కరించాలనిపించే దేవీ కళలు ఉట్టి పడుతూ ఆకర్షణీయంగా ఉంటుంది. ఆమె నా భార్య కావడం నేను చేసుకొన్న అద