ప్రేమ, వంచనకి చిరునామా!--4 ( చిలక రథంలో సరదా షికారు--పార్తు2 )

తనకి దగ్గరగా వచ్చి, ప్రక్కనే నిలబడ్డ ‘మహేంద్ర లోగాన్’ కారుని ఆశ్చర్యంతో చూసి, అప్రయత్నంగానే ఆగి పోయింది శ్రీ లలిత.

ఆమె ప్లాస్టిక్ బుట్ట పట్టుకొని, కొన్ని పళ్ళు ఇంకా గ్రోసరీ సామాన్ల కోసం, దగ్గరగా ఉన్న సూపర్ మార్కెట్’కి కాలి  నడకనే వచ్చింది. దగ్గరే కదా అని తన బైకు తీయలేదు. తను ఇంటి నుండి బయలుదేరేటప్పుడు కూడా గ్రేకలర్ లోని ఆ కారును చూసింది, అంటే ఈ కారు తనని ఫాలో చేస్తోందా! లేక అడ్రస్ దొరకక ఇటు, అటూ తిరుగుతోందా?

ఆమె ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకోక ముందే, ఆ కారు డ్రైవరు తలుపు తెరచుకొని ఆమెకి ఎదురుగా వచ్చాడు.
 “మేడం! ఒక్క నిముషం మీరు ఏమీ అనుకోక పొతే ఈ అడ్రెస్సు ఎక్కడ ఉందో చెప్తారా?” అంటూ ఒక కాగితాన్ని ఆమెకి చూపించాడు.

శ్రీ లలిత ఆ కాగితాన్ని చూసింది, ఆశ్చర్యం! ఆ కాగితం మీద ఉన్నది తమ ఇంటి అడ్రస్సే! ‘అంటే వీళ్ళు తమ ఇంటినే వెతుక్కొంటున్నారు. అయినా తనతో గాని చరణ్’తో గాని వీళ్ళకేం పని! ఎవరు వీరంతా?’ ఎన్నో సందేహాలు తలెత్తాయి ఆమెలో!

“మేడం! ఈ అడ్రెస్సు మీకు తెలుసా?”
“తెలుసు, కాని ముందు ఈ విషయం చెప్పండి. సూర్య చరణ్ గారిని ఎందుకు కలియాలని వెళ్తున్నారు?”

“మేడం! మేము ద్రాక్షారామం నుండి వస్తున్నాం, అక్కడ భీమారావు గారు ఇక్కడ సూర్య చరణ్’ గారికి ఒక పార్శిల్ పంపించారు, ఈ ప్రాంతం కొత్త! అందుకే అరగంట నుండి ఈ ఏరియా అంతా  తిరుగుతున్నాము”

“ఇక చాలు నాకు అంతా అర్థమయింది, భీమారావు గారు నా మేనత్త మాణిక్యాంబ భర్త, నాకు మేనమామ వరస!ఇక సూర్య చరణ్ గారు మావారే! మీరు మా ఇంటినే వెతుకుతున్నారు.”

“అలాగా! చాల సంతోషం మేడం! ‘వెతకబోయే తీగ కాలికే తగిలినట్లు’ మీ అడ్రెస్సు కోసం మిమ్మల్నే అడగాల్సి వచ్చింది! హేపీ ఎండింగ్’ మేడం! రండి కారులో కూర్చొని, మీ ఇంటికి దారి చెప్పండి.”

శ్రీ లలిత మాణిక్యం  అత్తయ్య ఏ గిఫ్టు పంపిందో అనే ఉత్సాహంతో, మరే ఆలోచన లేకుండా ఆ కారు దగ్గరకి వెళ్లి డ్రైవరు ప్రక్క సీటులో కూర్చొంది.

కారు వెనక సీటులో మరో ముగ్గురు వ్యక్తులు ఉండడం చూసి,”వీరందరూ ఎవరు?” అని అడిగింది.

“భీమారావు గారి మనుష్యులం మేము! ఇదుగో అతను పంపిన పంపిన పార్శిల్, మీ దగ్గరే ఉంచండి” అంటూ వెనక కూర్చొన్న ఒక వ్యక్తి, దగ్గరే పెట్టి ఉన్న పార్శిల్ ఆమె చేతికి ఇచ్చాడు. శ్రీ లలిత ఆ పార్శిల్ని ఒళ్లో పెట్టుకొని, డ్రైవరుతో చెప్పింది, “నేరుగా వెళ్లి ఫస్ట్ లెఫ్ట్, ఆ పైన ఫస్ట్ రైట్ తిరగండి. మా వీధి
వస్తుంది, ఆ వీధి మధ్యనుండే అపార్టుమెంటే మాది!” అని.

డ్రైవరు ఒక వంకర నవ్వు నవ్వి కారు స్టార్ట్ చేసాడు, శ్రీ లలిత పార్శిల్ సందడిలో అది గమనించ లేదు! కారు నేరుగా వెళ్లి ‘ఫస్ట్ లెఫ్ట్’ వైపు తిరగకుండా రైట్ సైడు తిరిగి మెయిన్ రోడ్ వైపు పరుగు తీసింది. “అదేమిటి, మళ్ళీ దారి తప్పారు, లెఫ్టు తిరగమన్నాను కదా!” అంది శ్రీ లలిత.

ఆమె అలా అంటూ ఉండగానే ఆమె కూర్చొన్న సీటు వెనక్కి జరిగింది, అంటే వెనకకి బలంగా లాగ బడింది. శ్రీ లలిత ఏమీ అర్థం కాక వెనక్కి చూసింది. అక్కడ ఉన్న వ్యక్తి ఆమె సీటు వెనక మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని కనిపించాడు! అతని చేతిలో తళతళ లాడుతున్న ఎనిమిది అంగుళాల పొడవైన కత్తి ఉంది. ఆ కత్తిని ఆమె మెడకి ఆనించి, కర్కశ స్వరంతో, “అరవడానికి గాని, గింజుకోవడానికి గాని, ఇంకే ప్రయత్నంగాని చెయ్యకు. ఏ మాత్రం కదిలినా ఈ కత్తి, నీ నాజుకైన కంఠంలోని  నాళాల్ని నిర్దయగా కోసి పారేస్తుంది. బుద్ధిగా కదల
కుండా కూర్చో”అని ఆదేశించాడు.

శ్రీ లలిత నిర్ఘాంత పోయింది, ఆమెకి నోట మాట రాలేదు. అతని చేతిలో కత్తి దగ్గరగా, అతి దగ్గరగా ఆమె మెడకి ఆనించి ఉంది.‘తను ఏ మాత్రం ముందు చూపు లేకుండా వీళ్ళ ఉచ్చులో చిక్కుకుంది! వీళ్ళు అన్నంత పనీ చేసేలాగ ఉన్నారు, ఇప్పుడెం చేయాలి??’ ఆమెకి ఒళ్ళంతా ముచ్చెమటలు పోసాయి.
ఇంకొక వ్యక్తి ముందుకి వచ్చి ఆమె చేతి లోని బేస్కెట్, ఆమె పర్సు, మొబైలు తీసుకొన్నాడు.

కారు శర వేగంతో దూసుకొని పోతోంది! మెయిన్ రోడ్డు దాటి ఏదో అజ్ఞాత ప్రదేశం లోని ప్రైవేటు రోడ్డు మీద ప్రవేశించింది. ఆ రోడ్డు ఖాళీగా ఉంది, ఎలాంటి వాహనాలు రావడం లేదు! ‘రిస్క్ తీసుకొని అరిచినా, అది అరణ్య రోదనమే అవుతుంది! శ్రీ లలితకి ఏమీ పాలు పోవడం లేదు! ‘దేవుడా! ఏం జరగనుంది? వీళ్ళకు అత్తయ్య మామయ్యల పేర్లు తెలుసు, తన పేరు కూడా తెలిసే ఉంటుంది. వీళ్ళు తనని ‘కిడ్నాప్’ఎందుకు చేస్తున్నట్లు? డబ్బు కోసం అయి ఉండదు! ఎందుకంటే సూర్య చరణ్ ధనవంతుడు కాడు. అయితే అత్యా చారం చేయడానికా? ఎలా ఎలా ఎలా తప్పించుకో గలదు తను! ఈ కారులో కూర్చొని ఉండగా తానేమి చేయలేదు, అవకాశం కోసం ఎదురు చూడాలి!’ అనుకొని మౌనం వహించింది శ్రీ లలిత.

కారు ఆ ప్రైవేటు రోడ్డు లోని ఒక మలుపు దగ్గర ఆగింది.
“దిగు” అన్నాడు శ్రీ లలితతో ఆ ముష్కరుడు, కత్తి మొన ఆమె కంఠానికి ఆనించి బెదిరిస్తూ.
‘ఎక్కడకి?’ అన్నట్లు కళ్లతోనే ప్రశ్నించింది శ్రీ లలిత.

“క్రిందకి దిగి, ఆ పొదల లోకి పద! మేమందరం కలసి నీతో జల్సాచేసుకొంటాము. మీ ఆయన ‘ప్రేమామృత జలాలు పోసి, ప్రణయ గాథల ఎరువు వేసి, నీ శరీర లావణ్యాన్ని పెంచడమే కాక నిన్ను మృదువైన చెరుకు గడలా తయారు చేసాడు కదా! మేము ఇవాళ దాని అంతు చూస్తాము. రాజీ పడి లొంగి పొతే అంతటా ఆనందమే ఆనందం! లేక పోతే నీ గతి అధోగతే!”అన్నాడు కర్కశంగా.

శ్రీ లలితకి అంతా అయోమయంగా తోచింది. ‘వీళ్ళకి తన కుటుంబ విషయాలన్నీ తెలుసు, ఎలా తెలిసిం దన్న విషయమే అర్థం కాలేదు! అయినా ఇప్పిడు అవన్నీ అనవసరం! ప్రస్తుతం ఇక్కడ నుంచి ఎలాగైనా పారిపోయి తన మాన ప్రాణాలు కాపాడు కోవాలి. కారు క్రిందకి దిగి, పొదల లోకి వెళ్ళే లోగా ఏదైనా అవకాశం
 దొరకక పోతుందా! హే భగవాన్! ఏదైనా దారి చూపించవా!!’ అంటూ ఆక్రోశించింది ఆమె మనసు.

సరిగా అదే సమయంలో ఒక నీలం రంగు సుడాన్ కారు ఆ రోడ్డు మలుపు తిరిగి వస్తూ కనిపించింది. ఆ కారుని చూడగానే శ్రీ లలితకి ఎక్కడ లేని తెగింపు వచ్చింది. ‘నా బ్రతుకు ఎలాగూ నాశనం కానుంది, ఈ కత్తి గాటుకి  భయ పడాల్సిన పని ఏముంది!’ అనుకొంటూ శ్రీ లలిత తన శరీరాన్ని క్రిందకి వంచి, అదే ఊపులో కారు డోరు తెరచి, రోడ్డు మీదకి గెంతేసింది. అలా గెంతగానే నిటారుగా లేచి, సుడాన్ కారుకి ఎదురుగా పరుగెత్తి, “హెల్ప్, హెల్ప్” అని అరిచింది.

ముష్కరులు నలుగురూ ఆమెని వెన్నంటారు.

సుడాన్ కారు ఆగింది, అందు లోంచి భారీ ఖరీదైన సూటు, బూటు వేసుకొని హుందాగా ఉన్న వ్యక్తి క్రిందకి దిగాడు. అతనిని చూడగానే, శ్రీ లలితకి  ప్రాణం లేచి వచ్చింది.“కేశవ్ గుప్తా గారూ! ఈ గుండాలు నన్ను కిడ్నాప్ చేసి ఇక్కడకి తీసుకొని వచ్చారు” అంటూ అతనికి అభిముఖంగా పరుగెత్తింది.

కేశవ గుప్తాకి క్షణంలో పరిస్థితి అర్థమయింది. వెంటనే అతను తన కోటు జేబు లోంచి రివాల్వరు తీసి గాలిలో పేల్చాడు.“ఒరేయ్! నా ఏరియాలో చొరబడి, నా ఎదుటే మా చెల్లెలు మీద దౌర్జన్యం చేస్తార్రా?
మీకెంత  ధైర్యం! అడుగు ముందుకు వేసారో బుల్లెట్ దిగి పోతుంది జాగ్రత్త!” అన్నాడు.

వాళ్ళు తమ చేతుల లోని కత్తులు అక్కడే పడేసి, చేతులు పైకెత్తారు.

“పదమ్మా, శ్రీ లలితా! ముందు నా కారెక్కు, ఈ ప్రైవేటు రోడ్డు నా మహల్’దే ! నేను అక్కడకేవెళ్తున్నాను. ముందు మహల్’కి వెళ్లి కాస్త సేద తీరాల్సిన అవసరం మీకు చాలా ఉంది. ఆ తరువాత మిమ్మల్ని మీ ఇంటికి దిగ బెడతాను రండి” అంటూ కారు డోరు తెరచాడు కేశవ గుప్త.

శ్రీ లలిత అతని కారు వెనక సీటులో ఎక్కి కూర్చోంది. కేశవ గుప్త డోరు తెరచే లోపల కాస్త కనుచాటు కావడంతో ఆ నలుగురు దుండగులూ పొదల లోకి పారిపోయారు.

“పారి పోయారు గుండా వెధవలు! అయినా వాల్లెక్కడకి పోతారు! నా ప్రైవేటు ఏరియాలోనే ఉన్నారు, గూర్ఖాలకి చెప్పి వాళ్లని పట్టించి వేస్తాను” అంటూ కేశవ గుప్త డ్రైవింగ్ సీటులో కూర్చొని కారు స్టార్టు చేసాడు.

కారు రోడ్డు మలుపు దాటి కాస్త దూరం వెళ్లగానే రాజ భవనం లాంటి పెద్ద మహల్ కనిపించింది. మూడు కిలో మీటర్ల దూరం నుండే అది విశాలంగా, విస్తారంగా కనిపిస్తోంది!

కేశవ గుప్త శ్రీ లలితకి మంచి నీళ్ల బాటిల్ ఇచ్చాడు మౌనంగా ఇంకే ప్రశ్నలూ వేయకుండా! శ్రీ లలిత ఆ బాటిల్’లో మూడు వంతులు ఖాళీ చేసేసి, చెంగుతో ముఖం, మెడ, చేతులు తుడుచుకొంది. అప్పటికి కాస్త రిలాక్స్ అయింది.

ఈ లోగా కారు మహల్ చేరుకొని ఫోర్తికోలో ఆగింది. ఆ ఫోర్తికో దగ్గర, గోడ పైన ఒక పాలరాతి పలక మీద ‘వైభవ్ విల్లా’ అని వ్రాసి ఉంది. దానిని చూసిన శ్రీ లలిత ‘ఈ గుప్తా గారికి తన బావమరిది మీద ఎంత గౌరవమో! విల్లాకి కూడా అతని పేరే పెట్టాడు!’అనుకొంది.