కొరకంచులో ఇనప మేకు --19

  “ అలాగే మేడం !” అంటూ బయట పడ్డాడు అవినాష్. అతనికి తల దిమ్మయి పోయింది. ముఖ్యంగా రాఖీ మాటలు, ‘మా సొమ్ము పోయినందుకు మేము బాధ  పడడం లేదు, తిరిగి సంపాదించు కోవడం మాకు తెలుసు’ అన్నవి!  ఆ మాటలకి అర్థం ఏమిటి ? నరేంద్ర  పోయినందుకు మాకు చింత లేదు, మళ్లీ  మరో నరేంద్ర ని సంపాదించాం అనా !? ఈ విషయం  శరణ్యకి వెంటనే వెళ్లి చెప్పాలి, అనుకొన్నాడు.


అవినాష్  వెళ్లిపోయాక, రాఖీ , జాకీతో అంది.“చూసావా, దాని చమత్కారం ! ప్రియుణ్ని పంపి ఏం జరిగిందో చూడమని  చెప్పి ఉంటుంది. ఇక్కడ జరిగింది తెలిసాక దాని దిమ్మ తిరిగి పోతుంది” అని.

“మంచి డోసు ఇచ్చాం కదూ ! వాడిని ఏం చేయాలి ? అలా వదిలెయ్యడమేనా?”జాకి అడిగింది

“అలా ఎందుకు వదిలేస్తానే ! మన వాళ్లకి అప్పుడే ఫోను కనెక్టు చేసాను, ఈ సందు మొగదలలో కాచి, వాడి భరతం పడతారు, మళ్లీ  మన  ఇంటి ఛాయలికి రాకుండా !” అంది. అలా ఆంటూ ఉండ గానే ఆమె చేతిలోని సెల్ ఫోను మ్రోగింది.

రాఖీ మాట్లాడింది, “ మా ఇంటి నుండి అవినాష్ ఇప్పుడే బయట పడ్డాడు. వాడి మళ్లీ మన గల్లీ వైపు రాకుండా చేయండి.”

“ అలాగే మేడం !” అని వినిపించింది అటువైపు నుంచి.

అవినాష్  కల్పతరు గేటు దాటి  దాని మలుపులో ఉన్న ఒక గల్లీ వద్దకు వచ్చాడు. ఆ గల్లీ నుంచి ఒకతను దూసుకొంటు వచ్చి, అతనికి డేష్  కొట్టాడు. అవినాష్  క్రింద పడబోతూ నిలద్రొక్కుకున్నాడు.    “ఏయ్ ! ఎవరు నువ్వు ? నన్నెందుకు తోసేసావ్ ?” అని  అడిగాడు.

“ ఈ  గల్లీ నీ బాబుదేంటిబే !” అన్నాడా రౌడీ. అంతలో ఆ గల్లీ చివర నున్న మరో రౌడీ, మొదటి వాడిని ఉద్దేశించి  బిగ్గరగా  అడిగాడు. “ ఏంటి  కథ ?” అని.

“ చూడన్నా ! వీడేవడో నన్ను ధక్కా కొట్టి, ఉల్టా నా మీదే ఎగురుతున్నాడు,” అన్నాడు.

అవినాష్’కి వాళ్ల  ఉద్దేశం అర్థమయింది. వాళ్లు కావాలనే తనని టీజ్’ చేస్తున్నారు. బహుశా రాఖీ  వాళ్లని తన మీద  ఉసికొల్పి ఉంటుంది ! ఇప్పుడేం చేయాలి ? గల్లీకి అటువైపు పారిపోవాలి, వాళ్లిద్దరూ  ఒకరి కొకరు సహాయం  చేసుకోవడానికి ముందే , కాని ఎలా, ఏదైనా  ఆయుధం ఉంటే బాగుండును’ అనుకొంటూ, ఆ గల్లీలో ఏమైనా దొరుకు తుందేమోనని చుట్టు ప్రక్కల, క్రిందా మీదా చూసాడు.

అప్పుడు కనిపించిందొక  ఆయుధం ! కొరకంచులో ఇనప  మేకు ఉన్న ఆయుధం ! అవినాష్’కి దాని గురించి ఏమీ తెలియదు. అయినా  అది తప్పించి మరొకటేదీ కనిపించ లేదు ! దానినే చేతిలోకి తీసుకొని శక్తి కొద్దీ గల్లీలో పరుగు తీసాడు.

అతనికి ఎదురుగా ఉన్న రౌడీ, అవినాష్’ని ఆపడానికి ప్రయత్నం చేసాడు, “ఆగరా ! బద్మాష్ !” అంటూ. గల్లీకి అటువైపు ఉన్న మరో రౌడీ అవినాష్  వైపు పరుగెత్తాడు, “ఆగరా  ఇడియట్ !” అంటూ.

అవినాష్ చెసేది లేక తన చేతిలోని, కొరకంచులో ఇనప  మేకుని వారికి చూపించాడు, “ఒరేయ్ ! నన్ను వదిలెయ్యండి, లేకపోతే దీంతో పొడిచేస్తాను” అని.

అతని ఆయుధాన్ని చూసి వాళ్లు పక పకా నవ్వారు.“ఇదా నీ వెపన్ ! దీంతోనా మమ్మల్ని పొడుస్తావ్ ?” అంటూ.

అంతే !

అవినాష్  చేతిలోని  కొరకంచు వాళ్ల మీదకి తనంత తానే లంఘించింది.ఇద్దరి తొడలనీ తన మేకుతో చీల్చేసింది. వాళ్ల తొడల లోంచి రక్తంతో పాటు ఏవేవో నరాలు బయటకి పొడుచుకొని వచ్చాయి.

“బాబోయ్, అయ్య బాబోయ్ ! దీన్ని వెనక్కి తీసుకోండి తీసుకోండి బాబయ్యా !” అంటూ చేతులు జోడించి విలపించ సాగారు.అవినాష్ కొరకంచుని చేతిలోకి తీసుకొన్నాడు. అతని చేతిలోకి తీసుకోగానే అది మామూలుగా మారిపోయింది. దానిని దగ్గరున్న కొళాయి  నీటిలో కడిగి తన రుమాలులో కట్టి,  ఆ గల్లీని దాటాడు, అవినాష్, ఆ రౌడీలిద్దరినీ వాళ్ల ఖర్మానికి వదిలేసి !


(ఇంకా ఉంది)